متن انگلیسی 6 - مبارزه با باکتری‌ها
Unit 3 - Reading 2
FIGHTING BACTERIA
مبارزه با باکتری‌هاLong ago, people did not understand infection.
They did not understand illness.
They did not know that illnesses could be transferred from one person to another.
They believed that bad air caused infections and illnesses.
People tried using plants and animals from their environment to cure infections and illnesses.
Usually they did not help.
People did not know that bacteria caused infections and diseases.
They did not know that bacteria existed.
در زمان‌های قدیم، مردم از عفونت اطلاعی نداشتند.
آنها از بیماری سر در نمی‌آوردند.
آنها نمی‌دانستند که بیماری‌ها می‌توانند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود.
آنها معتقد بودند که هوای بد باعث عفونت‌ها و بیماری‌ها می‌شود.
مردم سعی می‌کردند از گیاهان و حیوانات محیط زیست خود برای درمان عفونت‌ها و بیماری‌ها استفاده کنند.
معمولا این موضوع کمکی به آنها نمی‌کرد.
مردم نمی‌دانستند که باکتری‌ها باعث عفونت‌ها و بیماری‌ها می‌شوند.
آنها نمی‌دانستند که باکتری‌ها وجود دارند.
THE DISCOVERY OF BACTERIA
کشف باکتریAntony van Leeuwenhoek first observed bacteria in 1676.
Nearly 200 years later, scientists learned that bacteria were linked to many of the terrible diseases that humans suffered from.
However, they did not know how to cure these diseases.
Instead, scientists tried to develop ways to prevent many of these diseases.
"آنتونی ون لیوونهوک" در سال 1676 برای اولین بار باکتری را مشاهده کرد.
تقریبا 200 سال بعد، دانشمندان پی بردند که باکتری‌ها به بیماری‌های وحشتناکی که انسان‌ها از آن رنج می‌برند، مرتبط هستند.
با این وجود، آنها نمی‌دانستند چگونه این بیماری‌ها را درمان کنند.
در عوض، دانشمندان سعی کردند روش‌هایی برای جلوگیری از بسیاری از این بیماری‌ها ابداع کنند.
PASTEURIZATION
پاستوریزه کردنIn 1859, Louis Pasteur developed a procedure to make milk from farm animals safe to drink.
He found that bacteria in the milk could be destroyed whenever the milk was heated to a high temperature.
This heating process was called pasteurization.
Pasteur had ideas for destroying bacteria in other situations.
For instance, he found that one reaction of carbolic acid (a strong chemical) was to destroy bacteria on laboratory equipment.
در سال 1859، "لویی پاستور" فرآیندی ابداع کرد که نوشیدن شیر حیوانات مزرعه را بی‌خطر می‌کرد.
او دریافت که باکتری‌هایی که در شیر هستند، هرگاه شیر در حرارت بالا گرما ببیند، از بین می‌روند.
این فرآیند گرمادهی، پاستوریزه کردن نامیده شد.
پاستور برای نابود کردن باکتری در سایر موقعیت‌ها هم ایده‌هایی داشت.
برای مثال، او پی برد که یکی از فعل و انفعالات کربلیک اسید (یک ماده شیمیایی قوی) نابود کردن باکتری‌های تجهیزات آزمایشگاهی است.
CARBOLIC ACID
کربلیک اسیدJoseph Lister was a surgeon.
He lived around the same time as Pasteur.
He knew that surgery was dangerous
Patients often developed infections where their skin was cut.
Many patients died from these infections.
Lister analyzed Pasteur's ideas.
He wondered if chemicals could prevent infections in surgery patients.
He tried the carbolic acid.
Before each surgery, he sprayed a weak mix of the acid on the surgery tools.
He sprayed it on a patient's skin.
And he sprayed it on the bandages that the patient would wear after the surgery.
He saw that the acid spray was very effective in preventing infections.
The acid spray made surgery safer for patients.
His patients reacted very well to the treatment.
"جوزف لیستر" یک جراح بود.
او حدودا با "پاستور" در یک زمان زندگی می‌کرد.
او می‌دانست که جراحی خطرناک است.
بیماران اغلب در جایی که پوست‌شان بریده شده بود، دچار عفونت می‌شدند.
بسیاری از بیماران به خاطر این عفونت‌ها جان خود را از دست می‌دادند.
"لیستر" ایده‌های "پاستور" را تحلیل کرد.
او با خود اندیشید آیا مواد شیمیایی می‌تواند از بروز عفونت در بیماران عمل جراحی شده جلوگیری کند.
او از کربلیک اسید استفاده کرد.
قبل از هر جراحی، او روی ابزار جراحی ترکیب ضعیفی از اسید را می‌پاشید.
او آن را روی پوست بیمار نیز می‌پاشید.
او آن را روی بانداژهایی که بیمار بعد از جراحی می‌بست نیز می‌پاشید.
او دید که افشانه اسید در جلوگیری از عفونت‌ها بسیار موثر است.
افشانه اسید، جراحی را برای بیماران کم‌خطرتر می‌کرد.
بیماران او نسبت به درمان واکنش بسیار خوبی نشان می‌دادند.
PENICILLIN
پنی‌سیلینScientists had developed several effective ways to prevent bacteria from causing harmful diseases.
But they had not yet found ways to cure people who were already ill from a disease.
They knew that high heat and chemicals would destroy bacteria.
But they knew doctors could not heat a patient's body to a high temperature.
Doctors could not spray a person's lungs with acid.
These acts might kill the bacteria, but they would also kill the patient.
دانشمندان چندین روش مختلف برای جلوگیری از باکتری در ایجاد بیماری‌های مضر ابداع کرده بودند.
اما آنها هنوز راه‌هایی برای درمان افرادی که از قبل به خاطر بیماری مریض شده بودند، پیدا نکرده بودند.
آنها می‌دانستند که دمای بالا و مواد شیمیایی باکتری‌ها را نابود می‌کند.
اما آنها می‌دانستند که دکترها نمی‌توانند بدن بیمار را در دمای بالا حرارت بدهند.
دکترها نمی‌توانستند به ریه‌های فرد اسید بپاشند.
این کارها ممکن بود باکتری‌ها را بکُشد، اما بیماران را نیز می‌کُشت.
In 1928, scientist Alexander Fleming noticed a reaction when bacteria touched a certain fungus (a plant-like growth).
The bacteria were destroyed.
Just as important, the fungus was harmless to humans.
This fungus was penicillin.
Soon penicillin was put into medicines for patients to swallow.
در سال 1928، دانشمندی به نام "الکساندر فلمینگ" متوجه واکنشی شد که باکتری در هنگام تماس با قارچ (رویشی شبه-گیاه) خاصی تولید کرده بود.
باکتری نابود شده بود.
به همین اندازه بااهمیت این بود که آن قارچ برای انسان‌ها بی‌ضرر بود.
این قارچ "پنی‌سیلین" بود.
مدتی بعد "پنی‌سیلین" در داروهایی قرار داده شد که بیماران می‌بلعیدند.
Penicillin could cure many diseases.
The penicillin helped the patient's body destroy harmful bacteria.
This kind of medicine was called an antibiotic.
In the following years, many other antibiotics were created.
"پنی‌سیلین" توانست خیلی از بیماری‌ها را درمان کند.
"پنی‌سیلین" به بدن بیمار کمک کرد که باکتری‌های مضر را از بین ببرد.
به این نوع دارو آنتی‌بیوتیک گفته شد.
در سال‌های بعد، آنتی‌بیوتیک‌های فراوان دیگری ساخته شدند.
First, scientists discovered bacteria.
Then they developed ways to prevent bacteria from causing harm.
Finally they found cures for many of the illnesses and infections caused by bacteria.
ابتدا، دانشمندان باکتری را کشف کردند.
سپس آنها روش‌هایی برای جلوگیری از آسیب‌رسانی باکتری‌ها ابداع کردند.
سرانجام آنها درمان‌هایی برای بسیاری از بیماری‌ها و عفونت‌های ایجاد شده توسط باکتری پیدا کردند.
