ضمایر غیرشخصی

Impersonal Pronouns

این ضمایر به شخص خاصی اشاره نمی‌کنند بلکه می‌توان به کمک آنها در مورد اشخاص صحبت کرد، بدون اینکه به طور دقیق به آنها اشاره کنیم.

ضمایر غیرشخصی

ضمایر غیرشخصی چه هستند؟

ضمایر غیرشخصی (impersonal pronoun) ضمایری (pronouns) هستند که به شخص خاصی اشاره ندارند و به‌طور کلی به یک شخص نا‌مشخص اشاره می‌کنند. ضمایر غیرشخصی را می‌توانید در لیست زیر ببینید:

به توضیحات هر‌یک از این ضمایر توجه کنید:

'one' به عنوان یک ضمیر غیرشخصی

'one' می‌تواند در قسمت‌های مختلف جمله با نقش‌های مختلف به‌کار‌رود.

1. 'one' به عنوان فاعل جمله

'one' معمولاً به عنوان فاعل جمله کاربرد دارد. برای مثال:

One can always count on this place to serve great food.

همه می‌توانند روی این مکان به عنوان یک جایی که همیشه غذا‌های خوب سرو می‌کند حساب کنند.

نکته

استفاده از ضمیر 'one' امروزه قدیمی به شمار می‌رود و به‌جز در متون رسمی کاربرد دیگری ندارد. بهتر است از ضمیر 'you' برای اشارات کلی به اشخاص و ضمیر 'I' برای اشاره به خود استفاده کنیم.

2. 'one' به عنوان مفعول

'one' به عنوان مفعول مستقیم (direct object) فعل کاربرد دارد و برای استفاده از آن به یک فعل متعدی (transitive verbs) نیاز داریم. برای مثال:

Exercising too hard can make one get muscle cramps.

ورزش سنگین ممکن است باعث گرفتگی عضله افراد شود.

3. 'one' در ترکیب‌های ملکی

'one' ضمیر خاصی برای حالت ملکی ندارد بلکه تنها یک s' به آن اضافه می‌شود. توجه داشته باشید که این ترکیب به عنوان یک تشخیص‌گر ملکی قبل از اسم‌ها کاربرد دارد نه به عنوان ضمیر ملکی. به مثال زیر توجه کنید.

No one can ever replace one's own family.

هیچ‌کس نمی‌تواند به جای خانواده آدم باشد.

4. 'one' به عنوان یک ضمیر انعکاسی

حالت انعکاسی برای 'one' ضمیر 'oneself' می‌باشد که البته این ضمیر هم برای اشاره به شخص نا‌مشخص و به‌طور کلی استفاده می‌شود.

One would need time to find oneself again after such a trauma.

هر‌‌کسی بعد از چنین فاجعه‌ای با زمان نیاز دارد تا خودش را پیدا کند.

'oneself' گاهی به عنوان مفعول جمله بدون فاعل مشخص استفاده می‌شود.

It's important to seek help for oneself at such strange times.

مهم است که در این شرایط عجیب از کسی کمک بگیرید.

'you' به عنوان ضمیر غیر‌شخصی

ضمیر غیرشخصی 'you' معنی کاملا شبیه به 'one' دارد با این تفاوت که این ضمیر در شرایط غیررسمی کاربرد دارد و برای اشاره به خود فرد و افراد دیگر در یک شرایط غیرواقعی یا واقعی کاربرد دارد.
اگر به طور دقیق‌تر نگاه کنیم در واقع این ضمیر را می‌توان در شرایط زیر مورد استفاده قرار داد:

برای اشاره به شخص نا‌مشخص:

If you had to work 10 hours a day, you would be exhausted too.

اگر تو هم مجبور بودی ده ساعت در روز کار کنی، حتما خسته می‌شدی.

اشاره به افراد به‌طور کلی:

You can't smoke in this area.

هیچ‌کس نمی‌تواند در این منطقه سیگار بکشد.

برای اشاره به خودتان و هر کس دیگری در یک شرایط غیرواقعی و خیالی:

You can buy a car and pay for it in installments.

شما می‌توانید یک ماشین را به صورت قسطی خریداری کنید و سپس اقصاطش را پرداخت کنید.

'they' به عنوان ضمیر غیرشخصی

این ضمیر برای اشاره به موارد زیر به‌کار می‌رود.

یک شخص یا اشخاص نا‌مشخص و شناخته نشده
یک گروه مشخص

وقتی از این ضمیر استفاده می‌کنید اکثراً در مورد دولت یا افراد دارای قدرت می‌باشد که گاهی یک حس منفی را هم به منتقل می‌کنید. این حس منفی بر این اساس است که وقتی ما از این ضمیر استفاده می‌کنیم خودمان را جزء آنان نمی‌دانیم و از نظر ما آنها ما را درک نمی‌کنند. برای مثال:

They live in mansions and eat caviar; do you really think they care about the poor at all?