حروف ربط (Konjunktionen)، حروف ربط پیرو (Subjunktionen) و قیدهای ربطی (Konjunktionaladverbien) جملات را در زبان آلمانی به یکدیگر متصل می‌کنند. هر یک از این حروف ربط سبب تغییراتی در جمله می‌شوند که باید به آنها توجه کرد.

ساختار جملاتی که پس از این حروف ربط قرار می‌گیرند دقیقا مانند جملات پایه است و هیچ‌گونه تغییری در آن ایجاد نمی‌شود:

این حروف ربط در زبان آلمانی عبارتند از : aber, denn, oder, und, doch, sondern

ساختار جملاتی که پس از این حروف ربط قرار می‌گیرند تغییر شکل داده و فعل صرف‌شده در انتهای جمله قرار می‌گیرد:

این حروف ربط در زبان آلمانی عبارتند از : als, bevor, bis, da, damit, dass, ehe, falls, indem, nachdem, ob, obgleich, obschon, obwohl, seit, seitdem, sobald, sofern, sooft, soweit, soviel, während, weil, wenn, wie, wohingegen

ساختار جملاتی که پس از این حروف ربط قرار می‌گیرند تغییر شکل داده و فعل صرف‌شده قبل از فاعل و بعد از قید قرار می‌گیرد

این قیدها عبارتند از : alerdings, also, andererseits, anschließend, außerdem, beziehungsweise, dabei, dadurch, dafür, dagegen, damit, danach, dann, darauf, darum, davor, dazu, dennoch, deshalb, deswegen, einerseits, entweder, ferner, folglich, genauso, immerhin, inzwischen, jedoch, schließlich, seitdem, somit, sonst, später, trotzdem, vorher, weder...noch, zuerst, zuvor, zwar