Karga hak vermiş kaplumbağaya.

Kanatlarını çırpıp havalanmış ve ceylanı aramaya başlamış.

Bir de ne görsün, ceylan ormanda bir tuzağa düşmemiş mi?

Ağlardan kurtulmak için çırpınıp duruyor.

Karga hemen dostlarına haber vermiş.

Üçü düşünüp bir sonuca varmışlar.

Biri evi bekleyecek diğer ikisi ceylanı kurtarmaya gidecekmiş.

Tabi ki evde kaplumbağa kalmış.

Fare ile karga fırlayıp gitmiş.

Kaplumbağa kalmış kalmasına ama aklı hep dostlarındaymış.

Sonunda o da çıkmış yola.

Bir süre sonra fare ile karga ceylanın yanına gelmiş.

Fare ağları kemirmiş sonra hepsi oradan ayrılmış.

Avcı oraya girip ağları parçalanmış tuzağı da bomboş görünce küplere binmiş. ^[1]

Öfkeyle etrafa bakınmış o sıra kaplumbağayı görmüş.

Onu çantasına koymuş.

Ceylan bir başka güne kalsın, biz bu akşam kaplumbağayla yetinelim.

Karga olup bitenleri yukarıdan görmüş.

Hemen uçarak olanları ceylana ve fareye anlatmış.

Üçü hemen bir araya gelip dostlarını nasıl kurtaracaklarını düşünmeye başlamışlar.

Sonunda bir yol bulmuşlar.

Ceylan avcının önüne çıkıp kendisini göstermiş.

Ceylanı karşısında gören avcı hemen onun peşine düşmüş.

Avcı kovalıyor ceylan koşuyormuş.

Sonunda avcı yorulup sırtındaki çantayı yere atmış.

Fare de bunu bekliyormuş.

Hemen koşup çantayı kemirmiş ve dostunu kurtarmış.

Onlar ermiş muradına avcı boş dönmüş evine.