اسم مصدر در زبان فرانسه

اسم مصدر در زبان فرانسه

L'infinitif


در زبان فرانسه، مصدر یا بن واژه یک فعل شکل اولیه و ساده یک فعل است و واژه‌ای است که همان مفهوم اصلی فعل را می‌رساند، در این درس با اسم مصدر بیشتر آشنا می‌شویم.

اسم مصدر

L'infinitif

مصدر یا بن واژه یک فعل شکل اولیه و ساده یک فعل است (صرف نشده با توجه به شخص). مصدر واژه‌ای است که همان مفهوم اصلی فعل را می‌رساند ولی تنها فرق بین فعل و مصدر این است که فعل علاوه بر مفهوم رسانی، بر شخص و شمار آن نیز دلالت می‌کند ولی در مصدر شخص و شمار، معلوم نیست و به همین دلیل مصدر یکی از اقسام اسم به شمار می‌آید.

پسوندهای مصدری

در زبان فرانسه مصدر افعال در زمان حال بیشترین کاربرد را دارد و به سه گروه متفاوت تقسیم می‌شوند:
1- گروه اول، افعالی که به "er" ختم می‌شوند. این دسته تقریبا بزرگترین دسته افعال زبان فرانسه را تشکیل میدهد. برای مثال:

افعال معادل فارسی
chanter آواز خواندن
parler حرف زدن
danser رقصیدن

2- گروه دوم، افعالی که به "ir" ختم می‌شوند. برای مثال:

افعال معادل فارسی
réfléchir فکر کردن
finir تمام کردن، به پایان رساندن

3- گروه سوم، افعالی که به "re" ختم می‌شوند. برای مثال:

افعال معادل فارسی
entendre شنیدن
peindre نقاشی کردن
conduire رانندگی کردن

شکل‌های مصدری در زبان فرانسه

در زبان فرانسه سه شکل مصدری داریم:
1- مصدر حال: شکل مصدری فعل در زمان حال است؛ این شکل مصدری پرکاربردترین شکل مصدری در زبان فرانسه است از این شکل برای اشاره عمومی به فعل در منابع (واژه‌نامه، دانش‌نامه و ...) استفاده می‌شود، برای مثال:

  1. chanter
  2. réfléchir
  3. voir
  4. venir

2- مصدر گذشته: شکل مصدری فعل در زمان گذشته است. شکل مصدری گذشته از مصدر فعل کمکی و اسم مفعولی (participe passé) تشکیل شده است، برای مثال:

  1. avoir chanté
  2. avoir réfléchi
  3. avoir vu

3- مصدر منفی: شکل منفی شده‌ی مصدر فعل است. شکل مصدر منفی از نشانه منفی‌ساز "ne pas" و مصدر فعل اصلی تشکیل شده است، برای مثال:

  1. ne pas entrer
  2. ne pas fumer
  3. ne pas chanter
  4. ne pas réfléchir

کاربردهای اسم مصدر

1- گاهی به جای فاعل یا نهاد جمله قرار می‌گیرند، برای مثال:

Trop fumer est mauvais pour la santé.

سیگار کشیدن زیاد برای سلامتی مضر است.

در مثال بالا "fumer" مصدری است که به جای فاعل یا نهاد جمله قرار گرفته است.

Vivre à la campagne me plairait beaucoup.

زندگی در روستا خیلی برایم خوشایند است.

در مثال بالا "Vivre" مصدری است که به جای فاعل یا نهاد جمله قرار گرفته است.

2- بعد از یک فعل صرف شده، فعل دوم همیشه به شکل مصدر می‌آید، برای مثال:

Elle est allée acheter du pain.

او رفته است نان بخرد. [او رفته است نان خریدن.]

در مثال بالا بعد از فعل صرف شده "est allée" (رفته است) فعل دوم یعنی "acheter" به شکل مصدر آمده است.

Je sais faire la cuisine.

من آشپزی کردن بلدم.

در مثال بالا بعد از فعل صرف شده "sais" (بلدم) فعل دوم یعنی "faire" به شکل مصدر آمده است.

3- بعد از حرفهای اضافه فعل به شکل مصدر می‌آید، برای مثال:

Ils ont l’habitude de passer leurs vacances à la montagne.

آنها به گذراندن تعطیلاتشان در کوهستان عادت دارند.

در مثال بالا بعد از حرف اضافه فعل یعنی "de" فعل به شکل مصدر یعنی "passer" آمده است.

Nous sommes prêts à partir.

ما برای رفتن آماده هستیم.

در مثال بالا بعد از حرف اضافه فعل یعنی "à" فعل به شکل مصدر یعنی "partir" آمده است.

استثنا

تنها بعد از حرف اضافه "en" (به معنای "در حال") فعل به شکل مصدر نمی‌آید بلکه به شکل اسم فاعلی (participe présent) می‌آید، برای مثال:

Vous lisez le journal en mangeant.

به هنگام [در حال] خوردن، شما روزنامه می‌خوانید.

Nous faisons le ménage en écoutant de la musique.

ما در حال گوش دادن به موسیقی، کارهای خانه را انجام می‌دهیم.

بخش قبل
اسم مصدر در زبان فرانسه
بخش بعد
نرم افزار زبان بیاموز

مکالمه، داستان، واژه آموزی و گرامر در زبان بیاموز

هرچیزی که برای یادگیری فرانسه لازم داری در نرم افزار بیاموز پیدا میکنی!
  • جعبه لایتنر، انواع فلشکارت و آزمون
  • مکالمه، داستان و آموزش شنیداری
  • گرامر و لغت دانی
  • دیکشنری رایگان آفلاین
همین الان دانلود کن  
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان