زمان گذشته مقدم در زبان فرانسه
Le passé antérieur
زمان گذشته مقدم در زبان فرانسه بیانگر عملی است که در گذشته قبل از عمل دیگری انجام شده و تمام شده است، در این درس با این زمان بیشتر آشنا می‌شویم.
زمان گذشته مقدم
Le passé antérieurزمان گذشته مقدم (passé antérieur) بیانگر عملی است که در گذشته قبل از عمل دیگری انجام شده و تمام شده است. زمان گذشته مقدم همیشه با زمان گذشته ساده (passé simple) همراه است. از هردوی این زمان‌ها بیشتر در نوشتار و ادبیات استفاده می‌شود و کاربرد محاوره ندارند.
ساختار گذشته مقدم
برای ساخت افعال در زمان گذشته مقدم نیاز به دو فعل کمکی "être" و یا "avoir" داریم، به این ترتیب که با توجه به نوع فعل (طریقه تشخیص نوع فعل کمکی با توجه به فعل را در درس "افعال کمکی" ببینید) یکی از این افعال را به گذشته ساده صرف کرده و سپس اسم مفعولی (participe passé) را اضافه می‌کنیم.
فعل کمکی اکثر فعل‌ها در زبان فرانسه "avoir" است. بنابراین برای ساخت زمان گذشته مقدم از این فعل در گذشته ساده به اضافه ی اسم مفعولی استفاده می‌کنیم، برای مثال:
در مثال بالا در ابتدا فعل "avoir" را با توجه به فاعل جمله در گذشته ساده صرف می‌کنیم و سپس اسم مفعولی (participe passé) را اضافه می‌کنیم.
برخی افعال که عموما افعال حرکتی هستند یا تغییر حالت را نشان میدهند، افعال دوضمیره و افعال مجهول با فعل کمکی"être" صرف می‌شوند، برای مثال:
توجه
اگر فعل جزو افعالی بود که با فعل کمکی "être" صرف می‌شوند باید دقت داشته باشیم که همواره اسم مفعولی (participe passé) را از نظر شخص (مذکر یا مونث) و شمار (مفرد یا جمع) با فاعل جمله مطابقت دهیم، برای مثال:
| مفرد | جمع | |
|---|---|---|
| مذکر | Il fut sorti | Ils furent sortis |
| مونث | Elle fut sortie | Elles furent sorties |
کاربردهای زمان گذشته مقدم
زمان گذشته مقدم به صورت تنها به کار نمی‌رود بلکه در عبارت به همراه فعل گذشته ساده (passé simple) به کار می‌رود، همانگونه که گفته شد نشان‌دهنده این است که عمل گذشته‌ی مقدم دقیقا قبل از عمل گذشته ساده، با فاصله زمانی خیلی کم، صورت گرفته است. این زمان بیشتر در نوشتار و ادبیات کاربرد دارد نه در زبان محاوره و روزمره. برای مثال:
Dès qu’il eut prononcé ces mots, un concert de protestations s’éleva dans la foule.
به محض اینکه این کلمات را ادا کرد، موجی از مخالفت از میان جمعیت برخاست.
در مثال بالا عمل "eut prononcé" یعنی "ادا کردن" قبل از "برخاستن مخالفت"، "s’éleva" اتفاق افتاده است، در نتیجه فعل "ادا کردن" را به زمان گذشته مقدم (passé antérieur) می‌نویسیم و "برخاستن" را که بعد این فعل رخ داده است به زمان گذشته ساده (passé simple) می‌نویسیم.
