verbos modales
افعال وجهی برای بیان نظر گوینده یا همان وجه جمله بهکار میروند. در این درس انواع فعل وجهی بهطور مفصل توضیح داده شدهاست.
افعال وجهی نوعی فعل کمکی هستند که همراه با فعل اصلی در حالت مصدر میآیند تا نظر گوینده یا همان وجه جمله را نشان دهند. این افعال برای بیان تواناییها، الزامات، احتمالات، تقاضاها، پیشنهادها، توصیهها، پیشبینیها، حدسها و ... استفاده میشوند. پرکاربردترین افعال وجهی در زبان اسپانیایی soler، poder، saber، deber و querer هستند. همانطور که گفتیم فعل اصلی بعد از افعال وجهی همیشه بهصورت مصدر میآیند و این فعل وجهی است که از نظر شخص و شمار با فاعل جمله مطابقت دارد. برای مثال:
در جدول زیر پرکاربردترین افعال وجهی را باهم میبینیم:
کاربرد | فعل وجهی |
---|---|
برای بیان الزام و اجبار | deber |
برای بیان توانایی، امکان و اجازه | poder |
برای بیان خواسته | querer |
برای بیان توانایی | saber |
برای بیان عادت | soler |
تمام افعال وجهی در جملات مثبت، منفی و سؤالی استفاده میشوند. اما باید توجه کنیم که فعل deber در حالت مثبت و منفی معنای متفاوتی دارد.
در جملات مثبت فعل deber نشاندهنده الزام و اجبار است. اما در جملات منفی، بهمعنای این است که انجام ندادن آن کار بهتر است و در واقع یک توصیه است.
اگر بخواهیم نشان بدهیم که انجام ندادن یک کار الزامی است، باید از فعل وجهی poder کمک بگیریم.
برخی از ترکیبهای وجهی هستند که معنایی شبیه افعال وجهی دارند و نظر گوینده را درمورد فعل بیان میکنند. پرکاربردترین ترکیبهای وجهی deber de، tener que و haber que هستند. بعد از این ترکیبها هم فعل اصلی بهصورت مصدر استفاده میشود.
برای بیان احتمال زیاد | deber de |
برای بیان اجبار | tener que |
برای بیان اجبار و الزام | haber que |
با اینکه هر دو ترکیب وجهی hay que و tener que برای بیان الزام و اجبار استفاده میشود، اما باید توجه کنیم که hay que یک ترکیب غیرشخصی است که برای الزاماتی که استفاده میشود که درمورد همه صدق میکند. این ترکیب تنها در حالت سوم شخص مفرد (hay que) استفاده میشود. برای مثال: