pronombre preposicional
در زبان اسپانیایی به گروهی از ضمایر که بعد از دستهای از حروف اضافه میآیند، ضمایر حرف اضافهای گفته میشود. در این قسمت با ضمایر حرف اضافهای آشنا میشویم.
گاهی ممکن است که ما از ضمیرها بعد از حروف اضافه استفاده کنیم. وقتی ضمیر بعد از حرف اضافه میآید، از نظر دستوری نقش مفعول میگیرد. دستهای از ضمایر که بتوانند همراه با حروف اضافه بیایند، ضمایر حرف اضافهای نام دارند. این دسته از ضمیرها بعد از حروف اضافه مانند (a, con, hacia, para, por, sobre, sin و ...) میآیند. مثلا:
این کتاب برای من است؟
در این جمله کلمه para یک حرف اضافه است و کلمه mí ضمیر حرف اضافهای است که پس از آن آمده.
در جدول زیر میتوانید انواع ضمایر حرف اضافهای را ببینید:
شخص و شمار | ضمایر حرف اضافهای |
---|---|
اول شخص مفرد | mí |
دوم شخص مفرد | ti/ vos/ usted |
سوم شخص مفرد | él, ella/ ello/ sí |
اول شخص جمع | nosotros, -as |
دوم شخص جمع | vosotros, -as/ ustedes |
سوم شخص جمع | ellos, -as/ Sí |
در ادامه چندین مثال از ضمایر حرف اضافهای میبینیم:
Están hablando entre
دارند بین خودشان حرف میزنند.
پس از حروف اضافهای که در ادامه میبینیم، برای اول شخص مفرد و دوم شخص مفرد دو ضمیر yo و tú استفاده میشود: entre, excpto incluso, menos, salvo, según.
طبق (گفته) تو فردا باران خواهد بارید.
در ادامه دو نوع از کاربردهای حرف اضافهای را باهم میبینیم:
یکی از کاربردهای ضمایر حرف اضافهای، بعد از حرف اضافه "a" برای تأکید بر مفعول مستقیم یا غیرمستقیم است. مثلا:
من را خوب میشناسی.
در جمله بالا عبارت a mí برای تأکید بر روی مفعول مستقیم یعنی me آمدهاست.
وقتی که درمورد موضوعی صحبت میکنیم که جنسیت خاصی ندارد، ضمایری خنثی مانند eso یا ello میتوانند پس از حرف اضافه بیایند و هنگامی که درمورد یک شیء مشخص با جنسیت مشخص صحبت میکنیم، ضمایر él و ella جایگزین میشوند. مثلاً: