حرف اول تمام جملات در زبان انگلیسی با حرف بزرگ نوشته می‌شود، مثلا:

حرف اول جمله نقل قول شده مستقیم (جمله‎‏ای که بین دو علامت " قرار گرفته) را با حرف بزرگ بنویسید. توجه داشته باشید که این موضوع زمانی صدق می‌کند که جمله نقل قول شده، جمله کامل باشد. به مثال‌ها توجه کنید:

تمامی اسامی خاص (مثلا اسم افراد، اسم شهرها، کشورها، مکان‌ها و ...) باید با حرف بزرگ نوشته شوند، مثلا:

القاب و سمت‌هایی که قبل از اسم می‌آیند باید با حرف بزرگ نوشته شوند، مثلا:

اگر یک سمت (مثلا واژه‌هایی با معنای رئیس، مدیر، معاون و ...) قبل از اسم بیاید، با حرف بزرگ نوشته می‌شود، در غیر این صورت باید به صورت معمولی و با حروف کوچک نوشته شود، به مثال‌های زیر توجه کنید:

القاب دولتی و نظامی، چه قبل از اسم بیایند چه بعد از آن، باید با حروف بزرگ نوشته شوند. اما اگر تنها به کار روند نباید با حرف بزرگ نوشته شوند، به مثال‌ها نگاه کنید:

جهت‌های جغرافیایی (شمال، جنوب، شرق، غرب) تنها زمانی در زبان انگلیسی با حروف بزرگ نوشته می‌شوند که به منطقه خاصی اطلاق شوند. اگر این جهت‌ها در آدرس دادن استفاده شوند نیازی به بزرگ نوشتن حروف اولشان نیست. به مثال‌ها توجه کنید:

در عنوان کتاب‌ها، مقالات، فیلم‌ها و ... واژگان اصلی با حروف بزرگ نوشته می‌شوند. اما واژگان دو یا سه حرفی (مانند حروف اضافه و حروف تعریف) با حرف کوچک نوشته می‌شوند، مثلا:

واژه‌هایی مانند federal و state و department و office و ... تنها زمانی با حرف بزرگ نوشته می‌شوند که بخشی از نام یک سازمان یا اداره باشند. اگر به صورت واژه عام به کار روند نیازی به بزرگ نوشتن حرف اولشان نیست. به مثال‌ها توجه کنید:

صفاتی که از نام کشورها و شهرها ساخته می‌شود باید با حروف بزرگ نوشته شوند، مانند:

وقتی بعد از علامت دونقطه می‌خواهید از لیستی نام ببرید، لازم نیست با حروف بزرگ شروع کنید. همینطور، اگر بعد از دونقطه تنها یک جمله نوشته شود، نیازی به بزرگ نوشتن حرف اولش وجود ندارد. به مثال‌ها توجه کنید:

اغلب کلمات اختصاری، حرف اولشان باید بزرگ نوشته شوند مثلا .St که مخفف street است، یا .Dr که مخفف doctor است. سرواژه‌ها (واژه‏‎ای که از حروف اول یک عبارت درست شده‌اند مانند NASA) نیز با حروف بزرگ نوشته می‌شوند.