افعال (verbs) در زبان انگلیسی از نظر ساختار مفعولی، یعنی اینکه آیا به مفعول (object) نیاز دارند یا نه، به دو دسته تقسیم‌بندی می‌شوند: افعال ناگذر (لازم) (intransitive) که نیاز به مفعول ندارند و افعال گذرا (متعدی) (transitive) که به مفعول نیاز دارند.

افعال ناگذر افعالی هستند که تنها با وجود فاعل یک جمله کامل را تشکیل می‌دهند و نیازمند مفعول نیستند. افعال ناگذر عمدتاً افعالی هستند که بیانگر عملی باشند (action verbs).
اگر همراه با افعال ناگذر مفعول بیاید آن جمله اشتباه می‌شود و معنای درستی نمی‌دهد.

افعال گذرا افعالی هستند که برای کامل شدن علاوه بر فاعل نیاز به مفعول دارند:

برخی افعال در زبان انگلیسی هم می‌توانند گذرا و هم ناگذر باشند، مثل فعل Increase که هم به معنای زیاد شدن و هم به معنای زیاد کردن است. برخی از این افعال عبارتند از: learn (یاد گرفتن، یاد دادن)، bake (پختن، آشپزی کردن) close (بستن، بسته شدن) break (شکستن) change (تغییر کردن، تغییر دادن)
(برای اطلاعات بیشتر درباره این افعال به بخش افعال کنایی مراجعه کنید.)