Causatives
افعال سببی نسانگر آن هستند که فردی کار را انجام نداده است بلکه به گونهای در وقایع دست داشته است.
افعال سببی جملاتی خاص (به صورت معلوم یا مجهول) هستند که نشانگر علت یک واقعه هستند. میدانیم که تمام جملات از فاعل و فعل تشکیل شدهاند. در این درس به تفاوت این جملات با دیگر جملات میپردازیم.
وقتی از افعال سببی استفاده میکنیم، میدانیم که فاعل به تنهایی عمل را انجام نداده است. در واقع فاعل در جمله سببی، سبب میشود فرد دیگری عمل را انجام دهد. مثالهای زیر میتوانند به فهم آنها کمک کنند:
جملات سببی از دو جملهواره تشکیل شدهاند.
اولین جملهواره شامل افعال سببی است و به عنوان جملهواره اصلی* شناخته میشود.
دومین جملهواره شامل یک وجه وصفی، مصدر با to، یا یک مصدر بدون to است و به عنوان جملهواره محدود شناخته میشود.
هر دوی این جملهوارهها، جملهوارههای وابسته هستند و هیچ کدام بدون دیگری کامل نیستند. جملات سببی شامل چهار عامل اصلی هستند:
افعال سببی، افعال اصلیای هستند که نشانگر رابطه بین فاعل و کننده کار هستند. افعال سببی نشان میدهند که فاعل عمل را انجام نداده است اما نقش بزرگی در انجام شدن عمل داشته است.
افعال سببی بسیاری در زبان انگلیسی وجود دارند اما همگی آنها به سه دسته اصلی تقسیم میشوند.
بیشتر افعال سببی مانند convince, enable, cause, allow, force, lead و غیره قبل از یک مصدر با to میآیند اما رایجترین و مهمترین فعل سببی در این دسته، فعل get است. به مثالهای زیر توجه کنید.
have, let و make افعال زنجیرهای هستند که نمیتوانند قبل از مصدر با to استفاده شوند. پس این افعال قبل از مصدر بدون to استفاده میشوند. به مثالهای زیر نگاه کنید.
فعل help به عنوان شبه سببی ناخته میشود چرا که تگر معنی آن را در نظر بگیریم مشخص میشود که فعل کاری را انجام نمیدهد بلکه نقش مکمل را بازی میکند. بعد از help میتوانید از مصدرهای با to و بدون to استفاده کنید. استفاده از مصدر با to جمله را رسمیتر و مصدر بدون to جمله را غیررسمیتر میکند.
مفعول غیرمستقیم دقیقا بعد از فعل سببی استفاده میشود. یک مفعول غیرمستقیم در جملات سببی به عنوان "عامل" شناخته میشود و میتواند یک شئ، فرد، اسم خاص یا ضمیر مفعولی باشد.
یک جملهواره محدود به جملهواره اصلی اضافه میشود. جملهوارهای محدود میتوانند از موارد زیر ساخته شده باشند:
در بین جملهوارههای محدود که در بالا به آنها اشاره شد با جملهوارههایی که با کمک مصدر با to و بدون to تولید میشوند آشنایی دارید. برخی از جملهوارههای محدود توسط وجه وصفی حال (فعل + ing-) یا وجه وصفی گذشته تولید میشوند. تنها برخی از افعال سببی (get, have, keep) قبل از وجه وصفی جملهوارههای محدود استفاد میشوند.
استفاده از وجه وصفی حال با افعال سببی have و get نشانگر ادامهدار بودن عمل است. تفاوت دیگر در وجه جمله است. وجه وصفی گذشته در وجه مجهول استفاده میشود در حالی که وجه وصفی حال در وجه معلوم استفاده میشود. مثالهای زیر را مقایسه کنید:
وجه مجهول با افعال سببی به دو دسته تقسیم میشوند:
وجه مجهول با افعال سببی get و have از دیگر افعال سببی متفاوت هستند. وقتی جملات مجهول با get و have میسازیم، عامل را حذف میکنیم چرا که در این نوع جملات مهم نیست چه کسی عمل را انجام داده است. برای مثال:
فعل سببی keep تنها با وجه وصفی حال استفاده میشود چرا نشانگر ادامهدار بودن وضعیت یک چیز در یک مدت زمان خاص است. به همین دلیل از زمان استمراری برای آن استفاده میشود. به یاد داشته باشید که نمیتوانید keep را وجه مجهول استفاده کنید.
افعال سببی نشانگر آن هستند که یک عمل توسط تعدادی بیش از دو نفر انجام شده است. در این ساختار، فاعل به صورت مستقیم عمل فعل را انجام نمیدهد. در یک ساختار سببی عوامل مختلفی وجود دارند: