زمان آینده کامل (Futur II) در زبان آلمانی

Futur II

زمان آینده کامل یک حالت زمانی در زبان آلمانی است که با فعل کمکی ساخته می‌شود و به آینده اشاره می‌کند.

زمان آینده کامل

Futur II

از زمان آینده کامل (Futur II) برای اشاره به فرض و گمان‌ها برای آینده استفاده می‌شود. در این درس با کاربرد این زمان و ساختار گرامری آن آشنا خواهیم شد.

کاربردهای زمان آینده کامل

1. اشاره به اینکه عملی خاص در زمانی مشخص در آینده تمام می‌شود (معمولا باید این زمان مشخص در آینده آورده شود). به مثال زیر توجه کنید:

Vor meinem vierzigten Jahr werde ich mein eigenes Haus gebaut haben.

پیش از چهل سالگی‌ام، من خانه خودم را خواهم ساخت.

با استفاده از حالت صرف‌شده فعل werden به‌همراه Partizip II و شکل مصدری فعل کمکی ساختار آینده کامل شکل می‌گیرد.

Bis dahin wird er das Fahrrad repariert haben.

تا آن زمان او دوچرخه خود را تعمیر خواهد کرد.

2. اشاره به یک فرض یا گمان در آینده. به مثال زیر توجه کنید:

Er wird wohl gestürzt sein.

او احتمالا خواهد افتاد.

تقویت گمان یا فرض

در زبان آلمانی معمولا برای تقویت فرض و گمان مطرح شده از کلماتی مانند wohl (احتمالا)، sicher (حتما)، bestimmt (مطمئنا) استفاده می‌شود. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Er wird wohl eine Panne gehabt haben.

او احتمالا یک حادثه [خرابی] خواهد داشت.

ساختار گرامری زمان آینده کامل

برای ساختن جملات در زمان آینده کامل مانند آینده ساده از فعل کمکی werden استفاده می‌کنیم. در این زمان فعل اصلی به صورت شکل سوم (Partizip Perfekt) در انتهای جمله می‌آید و بعد از آن از یکی از فعل‌های کمکی sein یا haben استفاده می‌شود. استفاده از فعل sein یا haben بستگی به فعل اصلی جمله دارد؛ قواعد مربوط به ساخت زمان حال کامل برای فعل کمکی در اینجا درست است. از آنجا که فعل werden یک فعل قوی است، در جدول زیر نحوه صرف آن را نشان می‌دهیم:

فاعل جمله	فاعل جمله
اول شخص مفرد	ich werde
دوم شخص مفرد	du wirst
سوم شخص مفرد	er wird
اول شخص جمع	wir werden
دوم شخص جمع	ihr werdet
سوم شخص جمع	sie werden
دوم شخص محترمانه	Sie werden

صرف شکل سوم افعال

شکل سوم افعال در زبان آلمانی هرگز صرف نمی‌شوند. در زمان حال کامل به جای فعل کمکی تنها فعل اصلی جمله صرف خواهد شد. به همین دلیل تنها کافیست همین شکل از فعل را یاد بگیرید.

استثناهای ساختن شکل سوم

قاعده گفته شده بالا دارای چند استثنای کوچک هم هست. گذشته از این همانطور که گفته شد برخی افعال ممکن است از این قاعده تبعیت نکنند (به این افعال، افعال قوی می گویند) شکل سوم این افعال را باید به صورت جداگانه یاد بگیرید.
در پایین به این استثناها اشاره خواهیم کرد:
1. اگر بن فعل (مصدر فعل بدون en) به حروف d یا t ختم شود برای ساختن شکل سوم آن به جای t به آن et اضافه می‌کنیم. به مثال زیر توجه کنید:

warten - gewartet

2. برای افعالی که مصدر آن‌ها به ieren ختم می‌شود، نباید در شکل سوم پیشوند ge اضافه کرد. به مثال زیر دقت کنید:

studieren - studiert

3. برای افعال عبارتی تفکیک ناپذیر، نباید در شکل سوم پیشوند ge اضافه کرد. به مثال زیر دقت کنید:

beantworten (be+antworten) - beantwortet

4. برای افعال عبارتی تفکیک پذیر، پیشوند ge به ابتدای فعل اصلی اضافه خواهد شد، نه حرف اضافه. به مثال زیر توجه کنید:

zusammenfassen (zusammen + fassen )- zusammengefasst