از ضمایر ملکی (Possessivpronomen) در زبان آلمانی برای نشان‌دادن رابطه مالکیت بین دو اسم استفاده می‌شود. زبان آلمانی دو نوع ضمیر ملکی متفاوت دارد:

ضمایر ملکی وابسته در واقع ساختاری مشابه صفات دارند. آنها در کنار یک اسم قرار می‌گیرند و مالک آن اسم را نشان می‌دهند. به مثال زیر توجه کنید:

اما ضمایر ملکی مستقل کاملا مشابه یک ضمیر عمل می‌کنند. آنها به جای یک اسم می‌نشینند و به مالک آن اشاره می‌کنند. به مثال زیر توجه کنید:

ضمایر ملکی وابسته و مستقل شباهت زیادی به هم دارند. بیشتر تفاوت آن‌ها در نوع پسوندهایی است که در حالت‌های متفاوت می‌گیرند. توجه داشته باشید که ضمایر ملکی با توجه به خصوصیات مختلف اسمی که به آن نسبت داده می‌شوند، پسوند می‌گیرند. پس انتخاب یک ضمیر ملکی باید با توجه به خصوصیات اسمی که به آن نسبت داده می‌شود و اسمی که مالکیت آن را نشان می‌دهد باشد.