حالت فاعلی (Nominativ) در زبان آلمانی
Deklination Nominativ
حالت فاعلی رایج‌ترین نقش دستوری مورد استفاده در زبان آلمانی است که معمولا برای اشاره به فاعل جمله استفاده می‌شود.
اسامی در حالت فاعلی
Deklination Nominativدر زبان آلمانی، حالت فاعلی یا نومیناتیو (Nominativ) از اسامی حالت طبیعی یا خنثی از آن اسم به شمار می رود. یعنی معمولا در واژه‌نامه‌ها یا در حالت اشاره کلی به واژه آن را در حالت فاعلی می‌نویسند. حالت فاعلی از یک اسم همانطور که از نامش مشخص است مختص اسامی‌ای است که در جمله نقش فاعلی را بر عهده می‌گیرند. در این درس با کاربردها و ساختار گرامری این اسامی در این حالت آشنا خواهیم شد.
کاربردهای حالت فاعلی
از اسامی در حالت فاعلی در کاربردهای زیر استفاده می‌شود:
1. فاعل جمله. به مثال های زیر توجه کنید:
توپ فوتبال در چمن قرار دارد.
در این مثال اسم "Der Fußball" (توپ فوتبال) فاعل جمله است و در نقش فاعلی استفاده شده‌است.
Der Junge will einmal Profifußballer werden.
این جوان می‌خواهد روزی فوتبالیست حرفه‌ای شود.
در مثال بالا اسم "Der Junge" (جوان) فاعل جمله است و در نقش فاعلی استفاده شده‌است.
2. اسامی قرار گرفته در جایگاه مسندی. در زبان آلمانی اسمی که پس از افعال sein/werden/bleiben می آید در حالت فاعلی آورده می‌شود. این اسم فاعل جمله نیست بلکه بیشتر یک مسند به شمار می‌رود. به مثال زیر توجه کنید:
ساختار گرامری اسامی در حالت فاعلی
جدول زیر حروف تعریف معین و نامعین را برای جنسیت های مختلف در حالت فاعلی نشان می‌دهد:
| حرف تعریف معین | حرف تعریف نامعین | |
|---|---|---|
| مذکر | der Vater | ein Vater |
| مونث | die Mutter | eine Mutter |
| خنثی | das Kind | ein Kind |
| جمع | die Eltern | Eltern |
