فعل واژه ایست که بیانگر یک حالت یا انجام کاری است. در واقع فعل، به بخشی از سخن گفته می‌شود که نمایانگر کار انجام شده یا یک رویداد یا یک حالت باشد. (مانند خواندن، بردن، پلاسیدن، زیستن، بودن).
در زبان ترکی استانبولی ظاهر فعل در حالت مصدری نشانه‌ای دارد که به راحتی می‌توان از سایر کلمه‌ها فعل را تشخیص داد.

در زبان ترکی استانبولی ظاهر فعل در حالت مصدری نشانه‌ای دارد که به راحتی می‌توان از سایر کلمه‌ها فعل را تشخیص داد. نشانه‌های مصدری در ترکی استانبولی پسوندهای mak و mek هستند. این نشانه‌ها در حالت مصدر (صرف نشده) در انتهای فعل می‌آیند. برای مثل gitmek , almak , seyretmek , yürümek افعالی هستند که در حال مصدری آمده‌اند. حال اگر این پسوندها را (mak/mek) از آخر فعل حذف کنیم، بن فعل بدست می‌آید. بن فعل همچنین به صورت شکل امری فعل نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد، برای مثال در واژه "okumak" (خواندن) با حذف پسوند mak ، oku به معنی بخوان میشود که از مصدر خواندن گرفته شده است.

در زبان ترکی استانبولی افعال را می‌توان بر اساس دو مشخصه طبقه بندی کرد: