نقش‌های اسامی در زبان فرانسه

Fonctions des noms

در زبان فرانسه اسم می‌تواند در جمله نقش‌های متفاوتی همچون فاعل، مسند، مفعول و... داشته باشد، در این درس با این نقش‌ها بیشتر آشنا می‌شویم.

نقش‌های اسامی

Fonctions des noms

در زبان فرانسه اسم می‌تواند در جمله نقش‌های متفاوتی همچون فاعل، مسند، مفعول و... داشته باشد که در این درس به هریک از نقش‌های اسامی خواهیم پرداخت.

فاعل

اسامی عام، اسامی خاص و همچنین عبارت‌های اسمی می‌توانند در نقش فاعل در جمله ظاهر شوند، برای مثال به جملات زیر توجه کنید:

Les arbres perdent leurs feuilles en automne.

درختان برگهایشان را در فصل پاییز از دست می‌دهند.

"les arbres" (درختان) یک اسم عام است که در مثال بالا نقش فاعلی دارد.

Jean chante dans sa chambre.

"ژان" در اتاقش آواز می‌خواند.

"Jean" (ژان) یک اسم خاص است که در مثال بالا نقش فاعلی دارد.

La femme de mon collègue est infirmière.

همسر همکار من پرستار است.

"La femme de mon collègue" (همسر همکار من) یک عبارت اسمی است که در مثال بالا نقش فاعلی دارد.

مضاف‌الیه

مضاف‌الیه اسمی است که برای توصیف بیشتر در مورد اسم دیگری ظاهر می‌شود. مضاف‌الیه‌ها اغلب پس از یک حرف اضافه (و یا به همراه یک حرف تعریف) قرار می‌گیرند، مثلا:

La maison de Marie

خانه "ماری"

در عبارت بالا "La maison" اسم و "Marie" مضاف‌الیه است.

L’hiver sans neige

زمستان بدون برف

در عبارت بالا "L’hiver" اسم و "neige" مضاف‌الیه است.

Les doigts de la main

انگشتان دست

در عبارت بالا "Les doigts" اسم و "la main" مضاف‌الیه است.

مسند

مسند اسمی است که همانند صفت پس از افعال ربطی می‌آید و فاعل و یا ضمیر مفعولی را توصیف می‌کند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Mon père est professeur.

پدر من استاد است.

در مثال بالا، واژه‌ی "professeur" در نقش مسند برای فاعل یعنی "Mon père" ظاهر شده است.

Je le crois honnête homme.

من او را (به عنوان) مردی صادق قبول دارم.

در جمله فوق، واژه‌های " honnête homme" نقش مسند برای ضمیر مفعولی "le" را دارد.

بدل

بدل اسمی است که مستقیما و معمولا بدون هیچ حرف اضافه‌ای (و اغلب پس از یک ویرگول)، به یک اسم دیگر یا ضمیر می‌پیوندد تا آن را وصف کند، برای مثال:

Vous, élèves de cette classe, restez debout.

شما، شاگردان این کلاس، سر پا بمانید.

در مثال فوق، واژه "élève" نقش بدل برای ضمیر "vous" را ایفا می‌کند.

مفعول مستقیم

مفعول مستقیم در واقع اسمی است که بدون هیچ حرف اضافه‌ای، بلافاصله پس از فعل می‌آید و معنی آن را کامل می‌کند، برای مثال:

Il a fermé la porte.

او در را بست.

در مثال بالا "la porte" مفعول مستقیم جمله است که بدون حرف اضافه بلافاصله پس از فعل "a fermé" آمده است.

J’aime le thé.

من چای را دوست دارم.

در مثال بالا "le thé" مفعول مستقیم جمله است که بدون حرف اضافه بلافاصله پس از فعل "aime" آمده است.

مفعول غیر مستقیم

مفعول غیر مستقیم اسمی است که به واسطه حرف اضافه، پس از فعل قرار می‌گیرد و معنی آن را تمام می‌کند، برای مثال:

Ils renoncent à la poursuite.

آنها از تعقیب دست می‌کشند.

در مثال‌ بالا، واژه‌‌ی "poursuite" که به واسطه حروف اضافه "à" پس از فعل قرار گرفته‌ است، نقش مفعول غیر مستقیم را در جمله ایفا می‌کند.

Je doute de ses capacités.

من به توانایی‌های او شک دارم.

در مثال‌ بالا، واژه‌‌ی "ses capacités" که به واسطه حروف اضافه "de" پس از فعل قرار گرفته‌ است، نقش مفعول غیر مستقیم را در جمله ایفا می‌کند.

نایب فاعل

نایب فاعل اسمی است که در واقع نقش انجام‌دهنده کار و فاعل اصلی را در جملات مجهول دارد، اما در انتهای جمله و اغلب پس از حرف اضافه "par" و گاهی اوقات حرف اضافه "de" قرار می‌گیرید، برای مثال:

Sa maison a été pillée par ces voleurs.

خانه‌اش توسط این دزدان دستبرد زده شد.

در مثال‌ بالا، واژه‌‌ی "ces voleurs" که پس از حروف اضافه "par" قرار گرفته‌ است، نقش نایب فاعل را در جمله ایفا می‌کنند.

Il est aimé de ses parents.

او توسط والدینش دوست داشته می‌شود.

در مثال‌ بالا، واژه‌‌ی "ses parents" که پس از حروف اضافه "de" قرار گرفته‌ است، نقش نایب فاعل را در جمله ایفا می‌کنند.