el pretérito perfecto de subjuntivo
از زمان حال کامل التزامی برای صحبت درمورد اموری که کامل شدهاند یا در آینده کامل خواهند شد، استفاده میشود. در این درس با این زمان آشنا میشویم.
وجه التزامی وجهی از فعل است که گوینده از آن برای بیان وضعیتی نسبی و غیرقطعی استفاده میکند. از این وجه برای بیان آرزو، احتمال، تردید، میل و بهطور کلی هرچیز غیرقطعی استفاده میشود. مثلاً:
از زمان حال کامل التزامی برای صحبت درمورد احساسات و عقاید درمورد اموری که کامل شدهاند یا در آینده کامل خواهند شد، استفاده میشود. صرف فعل در زمان حال کامل التزامی با استفاده از فعل کمکی haber و فعل اصلی در حالت اسم مفعول است.
برای صرف فعل در زمان حال کامل التزامی از فعل haber در زمان حال ساده التزامی بهعلاوه اسم مفعول فعل اصلی استفاده میکنیم. در جدول زیر صرف سه فعل با پایانهای ar، er و ir را در زمان حال کامل التزامی میبینیم.
اسم مفعول | صرف فعل haber | شخص و شمار |
---|---|---|
hablado | haya | yo |
hablado | hayas | tú |
hablado | haya | él/ ella/ usted |
hablado | hayamos | nosotros/as |
hablado | hayáis | vosotros/as |
hablado | hayan | ellos/ ellas/ ustedes |
اسم مفعول | صرف فعل haber | شخص و شمار |
---|---|---|
aprendido | haya | yo |
aprendido | hayas | tú |
aprendido | haya | él/ ella/ usted |
aprendido | hayamos | nosotros/as |
aprendido | hayáis | vosotros/as |
aprendido | hayan | ellos/ ellas/ ustedes |
اسم مفعول | صرف فعل haber | شخص و شمار |
---|---|---|
vivido | haya | yo |
vivido | hayas | tú |
vivido | haya | él/ ella/ usted |
vivido | hayamos | nosotros/as |
vivido | hayáis | vosotros/as |
vivido | hayan | ellos/ ellas/ ustedes |
حال کامل التزامی کاربردهای مختلفی در جمله دارد که در ادامه باهم میبینیم: