زمان حال ساده در وجه التزامی در زبان اسپانیایی

el presente de subjuntivo

از زمان حال ساده التزامی برای صحبت هم درمورد حال و هم درمورد آینده استفاده می‌شود. در این درس زمان حال ساده وجه التزامی توضیح داده شده‌است.

زمان حال ساده در وجه التزامی

el presente de subjuntivo

تعریف وجه التزامی

وجه التزامی وجهی از فعل است که گوینده از آن برای بیان وضعیتی نسبی و غیرقطعی استفاده می‌کند. از این وجه برای بیان آرزو، احتمال، تردید، میل و به‌طور کلی هرچیز غیرقطعی استفاده می‌شود. مثلاً:

Creo que hoy llueva.

فکر کنم که امروز باران ببارد.

در این مثال فعل llover در وجه التزامی صرف شده، زیرا واقع شدن یا نشدن فعل قطعی نیست.

زمان حال ساده التزامی

از زمان حال ساده التزامی هم برای صحبت درمورد حال و هم برای صحبت درمورد آینده استفاده می‌شود. هم می‌توان آن را در جملات ساده و هم جملات وابسته استفاده کرد. صرف فعل در زمان حال ساده التزامی به بخش پایانی فعل بستگی دارد. در ادامه به بررسی کاربردها و صرف فعل در زمان حال التزامی خواهیم پرداخت.

ساختار زمان حال ساده التزامی

همان‌طور که گفتیم صرف فعل در زمان حال ساده التزامی به بخش پایانی فعل بستگی دارد. در جدول زیر می‌توانیم صرف سه فعل با پایان‌های ar، er و ir را باهم ببینیم. به شناسه‌های زمان حال ساده التزامی توجه کنید:

صرف فعل hablar	شخص و شمار
hable	yo
hables	tú
hable	él/ ella/ usted
hablemos	nosotros/as
habléis	vosotros/as
hablen	ellos/ ellas/ ustedes

صرف فعل aprender	شخص و شمار
aprenda	yo
aprendas	tú
aprenda	él/ ella/ usted
aprendamos	nosotros/as
aprendáis	vosotros/as
aprendan	ellos/ ellas/ ustedes

صرف فعل vivir	شخص و شمار
viva	yo
vivas	tú
viva	él/ ella/ usted
vivamos	nosotros/as
viváis	vosotros/as
vivan	ellos/ ellas/ ustedes

افعال بی‌قاعده در زمان حال ساده التزامی

برخی از افعال در صرفشان در زمان حال ساده التزامی بی‌قاعده هستند. در ادامه درمورد گروه‌های افعال با بی‌قاعدگی‌های مختلف صحبت می‌کنیم:

برخی از افعال در صرفشان در زمان حال ساده التزامی کاملاً عوض می‌شوند.

ir: vaya, vayas, vaya, vayamos, vayáis, vayan

saber: sepa, sepas, sepa, sepamos, sepáis, sepan

حرف صدادار برخی از افعال در بخش پایانی ریشه فعل عوض می‌شود.

e → i: perder = pida, pidas, pida, pidamos, pidáis, pidan

e → ie: querer = quiera, quieras, quiera, queramos, queráis, quieran

e → ie/i: sentir = sienta, sientas, sienta, sintamos, sintáis, sientan

o → ue: poder = pueda, puedas, pueda, podamos, podáis, puedan

o → ue/u: dormir = duerma, duermas, duerma, durmamos, durmáis, duerman

u → ue: jugar = juege, juegues, juegue, juguemos, juguéis, jueguen

برخی از افعال پیش از شناسه زمان حال ساده التزامی حرف g می‌گیرند.

tener: tenga, tengas, tenga, tengamos, tengáis, tengan

poner: ponga, pongas, ponga, pongamos, pongáis, pongan

برای ثابت نگه‌داشتن تلفظ برای برخی از فعل‌ها آخرین حرف را در ریشه فعل تغییر می‌دهیم.

c → z: mecer = meza, mezas, meza, mezamos, mezáis, mezan

g → j: coger = coja, cojas, coja, cojamos, cojáis, cojan

gu → g: distinguir = distinga, distingas, distinga, distingamos, distingáis, distingan

qu → c: delinquir = delinca, delincas, delinca, delincamos, delincáis, delincan

z → c: cazar = cace, caces, cace, cacemos, cacéis, cacen

g → gu: investigar = investigue, investigues, investigue, investiguemos, investiguéis, investiguen

c → qu: provocar = provoque, provoques, provoque, provoquemos, provoquéis, provoquen

برای افعالی که به uir ختم می‌شوند، قبل از تمام شناسه‌های زمان حال ساده التزامی حرف y را اضافه می‌کنیم.

sustituir - sustituya, sustituyas, sustituya, sustituyamos, sustituyáis, sustituyan

کاربردهای زمان حال ساده التزامی

زمان حال ساده در وجه التزامی کاربردهای مختلفی دارد که در ادامه باهم می‌بینیم:

برای نشان‌دادن احتمال وقوع اتفاقی از زمان حال ساده التزامی استفاده می‌کنیم. معمولاً در اینگونه جملات قیدهایی مثل quizá(s)، tal vez، probablemente و posiblemente را می‌بینیم.

Quizá haga sol mañana.

شاید فردا هوا آفتابی بشود.

برای بیان آرزو و خواسته

Ojalá no llueva esta tarde.

امیدوارم امروز بعدازظهر باران نبارد.

¡Que te diviertas!

خوش بگذرد!

برای ساختن افعال امری منفی و افعال امری مثبت در اول شخص جمع و برای usted و ustedes

¡No juegues al baloncesto con lluvia!

در باران بسکتبال بازی نکن!

¡Juguemos todos!

بیایید همه بازی کنیم!

برای بیان شک و احتمال درمورد حال یا آینده هنگامی که فعل اصلی جمله منفی باشد. این شک و احتمال منفی را می‌توان با عبارات زیر نشان داد:

no + creer/pensar/parecer/considerar + que

No creo que haga sol mañana.

فکر نمی‌کنم که فردا هوا آفتابی بشود.

هنگامی که فعل اصلی احساساتی مانند خوشحالی، تعجب، ترس، آرزو یا ترجیح را نشان بدهد.

Deseo que mis amigos me llamen pronto.

امیدوارم که دوستانم زود به من زنگ بزنند.

Me parece bien que vengas luego a mi casa.

به‌نظرم خوب است که بعداً به خانه من بیایی.

وقتی که جمله یک موقعیت فرضی را نشان بدهد.

Aunque llueva, podemos quedar para ir al cine.

حتی اگر باران بیاید، می‌توانیم قرار بگذاریم تا به سینما برویم.

هشدار:

اگر در این جمله از وجه اخباری استفاده کنیم، به‌جای یک موقعیت فرضی، یک موقعیت واقعی را نشان می‌دهیم.

Aunque llueve, podemos ir al cine.

با اینکه باران می‌آید، می‌توانیم به سینما برویم.

بعد از عبارات زیر برای اشاره به آینده

antes de que, sin que, cuando, apenas, en cuanto, hasta que, mientras, tan pronto como

Tan pronto como salga el sol, iré a la cancha de baloncesto.

به‌محض اینکه خورشید بیرون بیاید، به زمین بسکتبال خواهم رفت.

هشدار:

اگر بعد از عبارات cuando، apenas، en cuanto، hasta que، mientras و tan pronto como از وجه اخباری استفاده کنیم، به موقعیت‌های واقعی اشاره می‌کنیم که مرتباً اتفاق می‌افتند.

Tan pronto como sale el sol, los gatos se despiertan.

به محض اینکه خورشید بیرون می‌آید، گربه‌ها بیدار می‌شوند.