Talking about Prediction
راههای زیادی برای پیشبینی کردن در انگلیسی وجود دارد. در این درس به چگونگی پیشبینی میپردازیم.
برای پیشبینی کردن از برخی از لغات، عبارات و افعال وجهی و شبه وجهی استفاده میشود. پیشبینیها ممکن است به واقعیت بپیوند یا هرگز چنین نشود. در این درسنامه به پیشبینی کردن خواهیم پرداخت. لیست زیر روشهای پیشبینی کردن را نشان میدهد:
از فعل وجهی will میتوان تقریباً برای تمامی پیشبینیهای آینده از آن استفاده کرد.
در موارد زیر فعل وجهی will برای پیشبینی آینده استفاده میشود.
از فعل وجهی will میتوان برای صحبت درباره آنچه تصور میشود در آینده رخ خواهد داد، استفاده کرد. فعل وجهی will قوانین استفادهی خود را دارد که جلوتر در همین درسنامه به آنها خواهیم پرداخت.
فعل وجهی would گذشته فعل وجهی will است. در نتیجه میتوان از فعل وجهی would در زمان گذشته برای اشاره به وقایعی که قرار بوده است در آینده رخ دهند، اما در زمان حال ممکن است به واقعیت نرسیده باشند استفاده کرد.
Will و would هر دو افعال وجهی هستند که برای هیچ یک از ضمایر و فاعلها تغییر شکل نمیدهند. برای منفی سازی آنها مستقیماً از not استفاده میکنیم.
همانگونه که میدانید، میتوانیم از گذشته فعل be در ساختار عبارت be going to استفاده کرد. از این عبارت برای اشاره به یک پیشبینی در دوره زمانی در گذشته استفاده میشود.
با کمک فعل وجهی should میتوان درباره انتظارت یا پیشبینیها صحبت کرد. برای پیشبینیها وقتی از should استفاده میشود که شواهدی رویت شوند. به یاد داشته باشید که should فعلی وجهی است و باید آن را با مصدر بدون to استفاده کرد.
اشتباه متداولی که بسیاری به آن مرتکب میشوند این است که برای پیشبینی کردن آینده از زمان حال استمراری یا حال ساده استفاده میکنند. به یاد داشته باشید که این کار اشتباه است. حال ساده برای برنامههای از پیش تایین شده و حال استمراری برای مقدمات استفاده میشود.
با افعال be going to, will, و would میتوان پیشبینی کرد. Would گذشته will است. به جدول زیر نگاه کنید.
will | نسبت به پیشبینی اطمینان کمی وجود دارد. |
---|---|
be going to | نسبت به پیشبینی اطمینان زیادی وجود دارد. |