به حکومت مرکزی پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی دولت علیاحضرت یا دولت پادشاهی متحد می‎گویند. رهبری دولت برعهده نخست‌وزیر است. وی تمام وزرا را انتخاب می‌کند. نخست وزیر و باقی وزرای ارشد کمیته تصمیم‌گیری تشکیل می‌دهند که به آن کابینه می‎گویند. کابینه دولت 20 نفر عضو دارد و هسته مرکزی تصمیم گیری دولت است. اعضای کابینه عموما از مجلس عوام انتخاب می‎شوند. وزرای دولتی همگی عضو پارلمان هستند. دولت برای تصویب قوانین مهم وابسته به تصمیم پارلمان است. حزبی که بیش از نیمی از کرسی‌های مجلس عوام را به دست آورد، دولت را تشکیل می‌دهد. اگر هیچ حزبی نتواند بیش از نیمی از کرسی‌ها را کسب کند، آن مجلس را «مجلس بدون اکثریت» می‌نامند.

پارلمان بریتانیا یا پارلمان پادشاهی متحد بریتانیا و ایرلند شمالی بالاترین نهاد قانون‌گذاری در بریتانیاست. ملکه الیزابت دوم بالاترین مقام در این پارلمان را دارد. پارلمان بریتانیا از دو مجلس تشکیل شده است: مجلس عوام و مجلس اعیان (لردها).

اعضای مجلس عوام هر پنج سال یکبار توسط مردم انتخاب می‎شوند. این مجلس 650 کرسی دارد و هر کدام از نمایندگان خود را مرتبط با یکی از احزاب می‌دانند. مطابق با قانون پارلمانی مصوب سال 1911 دولت باید در درجه اول در مقابل مجلس عوام پاسخگو باشد و نخست‌وزیر تا وقتی اکثریت آرای مجلس عوام را داشته باشد، می‌تواند در سمت خود باقی بماند. وظیفه این مجلس به بحث گذاشتن سیاست‌ها و قوانین کشور است. به غیر از یک نماینده مستقل، یازده حزب سیاسی در مجلس عوام نماینده دارند. از احزاب مهم مجلس عوام می‎توان به حزب محافظه‌کار، حزب کارگر و حزب ملی اسکاتلند اشاره کرد. اعضای دولت، کابینه و هیئت وزرا از میان نمایندگان مجلس انتخاب می‎شوند و نخست‌وزیر، خود از نمایندگان مجلس عوام و رهبر حزب اکثریت است.

عمده‌ترین حزب مخالف دولت «اپوزیسیون» نامیده می‌شود. رهبر این عضو در مجلس عوام اعضای کابینه سایه را انتخاب می‌کند. کابینه سایه بر کابینه اصلی نظارت می‌کند. در واقع وظیفه هر عضو سایه نظارت بر عملکرد همتای خود در کابینه اصلی است.

مجلس اعیان توسط مردم انتخاب نمی‌شوند. تعداد نمایندگان این مجلس ثابت نیست؛ 587 نفر از اعضای این مجلس مادام‌العمر و 92 نفر به صورت موروثی عضو این مجلس هستند. وظیفه اساسی مجلس اعیان بررسی و تبادل نظر درباره قوانین جدید است. 26 نفر نیز اسقف‌ها و اسقف‌های اعظم هستند که جایگاه خود را بعد از بازنشستگی به اسقف بعدی می‌سپارند.
مجلس عوام و اعیان در کاخ وست مینستر تشکیل می‎شوند. رنگ کرسی‌های مجلس عوام سبزرنگ و رنگ کرسی‌های مجلس اعیان قرمزرنگ است. از مشخصه‌های نظام دموکراسی پارلمانی وجود رابطه نزدیک بین قوه اجرایی و قانون‌گذاری است.

ملکه دارای دو نقش مهم است: رئیس حکومت و رهبر کشور. ملکه در امور سیاسی یا در تصمیم‎گیری‎های کشوری دخالتی نمی‌کند و تنها هر هفته در جلسه‌ای خصوصی با نخست وزیر در جریان امور قرار می‌گیرد. ملکه همچنین حق ورود به مجلس عوام را ندارد و سالانه به عنوان رئیس حکومت در جایگاه سلطنتی خود در مجلس اعیان ظاهر می‌شود و سخنرانی می‌کند و آغاز کار پارلمان را اعلام می‌کند. از دیگر وظایف ملکه نماینده کشور بودن در عرصه‌های بین‌المللی است.

مهم‌ترین حزب و حزب حاکم در این کشور حزب محافظه‌کار است. رهبری این حزب تا سال 2016 بر عهده دیوید کامرون بود. 330 نفر از 650 نفر عضو مجلس عوام عضو این حزب هستند. این حزب معتقد است که دولت نقش مثبتی در فراهم ساختن امکانات رفاهی، اشتغال و حمایت از فقرا دارد. اما از سوی دیگر خواهان ایفای نقش کمتری از سوی دولت در اقتصاد است و خواهان افزایش دخالت بخش‌های خصوصی و حوزه‌های گسترده‌تر برای فعالیت بازار آزاد و ابتکارات فردی است.

حزب کارگر یک حزب سوسیال دموکرات است. از سال 2010 حزب کارگر توانست با داشتن 285 کرسی در مجلس عوام رقیب اصلی حزب محافظه‌کار شود. رهبری این حزب از سال 2015 برعهده جرمی کوربین است.

یکی از احزاب مهم بریتانیا حزب لیبرال دموکرات است که گرایش سیاسی چپ دارد. این حزب با ادغام حزب لیبرال و سوسیال دموکرات در سال 1988 تاسیس شد. در انتخابات سال 2015 این حزب شکست سنگینی خورد و تنها توانست 8 کرسی را از آن خود کند. این امر باعث رهبر قبلی استعفا دهد و تیم فارون مسئولیت این حزب را برعهده گرفته است.

حزب ملی اسکاتلند یک حزب ملی‌گرا و سوسیال دموکرات است که به هدف تلاش برای استقلال اسکاتلند از بریتانیا تاسیس شد. این حزب بزرگ‌ترین حزب اسکاتلند است و بیش از 120 هزار نفر عضو دارد. رهبر کنونی این حزب وزیر اول اسکاتلند، نیکولا استرجن است.

حزب استقلال پادشاهی متحد یکی از احزاب با گرایشات راست است. هدف اصلی این حزب خروج از اتحادیه اروپا بود که توانست بالاخره به رهبری نایجل فاراژ به این هدف برسد. این حزب در مجلس عوام یک نماینده، در مجلس اعیان 3 عضو و 22 نماینده در پارلمان اروپا دارد. این موضوع حزب استقلال را تبدیل به بزرگ‌ترین حزب بریتانیا در پارلمان اروپا کرده است.

همه نمایندگان مجلس عوام توسط مردم انتخاب می‎شوند. این نمایندگان توسط احزاب گوناگون برای نامزد شدن انتخاب می‎شوند. در هر حوزه انتخابی یک نماینده به شکل نخست‎نفری پیروز انتخابات می‌شود. روش نخست‎نفری نوعی روش رای‌گیری است که برنده مطلق انتخابات، نامزد دارای آرای بیشتر است. پس از پایان انتخابات، حزبی که توانسته باشد اکثریت آرای پارلمانی را کسب کند، دولت را تشکیل می‌دهد. اگر هیچ حزبی موفق به کسب اکثریت آرای پارلمانی نشود، دولت ائتلافی تشکیل می‌شود.

در اولین سالی که قرار شد نمایندگان این پارلمان را مردم انتخاب کنند (سال 1979) انتخابات در بریتانیا برگزار شد. نمایندگان انگلستان، اسکاتلند و ولز که خواهان شرکت در پارلمان اروپا هستند، در حوزه‌های انتخابیه محلی و از طریق لیست‌هایی که احزاب می‌دهند، انتخاب می‎شوند.

کمیسر (معادل سرگرد پلیس آگاهی) در بخش جنایی و آگاهی در دوره های 4 ساله سر کار می‌آیند. تعداد دوره‌هایی که یک نفر می تواند در این پست بماند محدودیتی ندارد. مردم هر ایالت از لیستی از نامزدها به ترتیب افراد را بر طبق سلیقه رتبه‌بندی می‌کنند و دو نامزدی که اکثریت آرا را کسب کرده باشند، وارد دور دورم انتخابات می شوند و در این مرحله نامزد دارای آرای بیشتر، کمیسر دایره جنایی پلیس آگاهی می‌شود.