ویزای ترانزیت فرودگاه (Airport Transit Visa) که به ویزای نوع A شناخته می‌شود، نوعی ویزای ترانزیت فرودگاهی است و به فرد این اجازه را می‌دهد که در فرودگاهی در محدوده شنگن پرواز خود را به کشوری خارج از محدوده شنگن عوض کند. این ویزا تنها برای استفاده در فرودگاه‌های محدوده شنگن مورد استفاده است. با این ویزا حق ورود به داخل کشور انگلستان داده نمی‌شود.

ویزای نوع B ویزای عبور (Transit Visa) است و برای مسافرانی صادر می‌شود که قصد دارند از طریق زمینی یا دریایی در کشورهای منطقه شنگن سفر کنند. افراد دارای این نوع ویزا حق توقف غیر ضروری در خاک کشوری از منطقه شنگن را ندارند و تنها باید از آن عبور کنند.

اگر هدف شما از سفر؛ تفریح و گردشگری، بازدید از اقوام و آشنایان، رفتن به مدرسه تابستانی یا کنفرانس‌ها و نمایشگاه‌های کاری و تجاری است، ویزای گردشگری (نوع C) به شما تعلق می‌گیرد. این نوع ویزا رایج‌ترین ویزاهایی است که صادر می‌شود و حداکثر تا 90 روز مهلت دارند.

ویزای نوع C به صورت کلی به سه دسته تقسیم می‎شود: ویزای یکبار ورود (single-entry) که فقط برای یک بار ورود به یکی از کشورهای عضو پیمان شنگن اعتبار دارد و به محض ترک کشوری که به آن وارد شدید، اعتبار ویزای شما منقضی می‌شود؛ ویزای دوبار ورود (double-entry) که که شرایطی مشابه با ویزای یکبار ورود دارد، با این تفاوت که شما دو بار اجازه دارید در محدوده زمانی مشخصی به کشوری در ناحیه شنگن وارد شوید و ویزای چندبار ورود (multiple-entry) که محدودیت کشور ندارد و تنها محدودیت این ویزا محدودیت زمانی آن است که اعتبار آن ۹۰ روز است.

ویزای نوع D ویزای بلندمدت است و معمولا برای مدیران تجاری، صاحبان کسب و کار، ورزشکاران، هنرمندان و ... که مجبور هستند بارها به محدوده شنگن وارد و به آن سفر کنند، صادر می‌شود. این ویزا نیز همانند ویزای نوع C به سه دسته تقسیم می‌شود (به بخش انواع ویزای نوع C مراجعه کنید). مهلت این ویزاها معمولا حداکثر 90 روز است؛ اما برخی یکساله نیز هستند. اگر فرد بخواهد بیشتر از ۹۰ روز در محدوده شنگن بماند، باید درخواست مجوز اقامت بکند و از طریق سفارت پیگیر مراحل اقامت خود باشد، درضمن اگر از ۹۰ روز اقامت خود در محدوده شنگن استفاده کنید، باید حتما ۳ ماه خارج از شنگن بمانید تا بتوانید مجددا ویزای شنگن دریافت کنید.

ویزاهای رده یک، ویزاهای کارآفرینی محسوب می‌شوند و خود به سه دسته تقسیم می‌شوند: ویزای سرمایه‌گذاری، تاسیس شرکت، ادامه تحصیل بلندمدت. ویزای سرمایه‌گذاری نیازی به مدرک دانشگاهی یا تسلط بر زبان انگلیسی ندارد. این ویزا معمولا به صورت 3 ساله (دو سال قابل تمدید) ارائه می‌شود و بعد از آن فرد می‌تواند برای ویزای شهروندی اقدام کند. ویزای تاسیس شرکت نیاز به سرمایه‌گذاری فرد در تاسیس شرکت دارد و دانستن زبان انگلیسی مزیت محسوب می‌شود. در ویزای ادامه تحصیل بلندمدت فرد باید در یکی از دانشگاه‌های انگلستان درس خوانده باشد و بعد از تحصیل شغلی مرتبط با رشته تحصیلی خود پیدا کرده باشد.

ویزاهای رده دو، ویزاهای بلند مدت مهارت شغلی هستند که به افراد اجازه می‌دهند حداکثر 5 سال و 14 روز در انگلستان بمانند. افرادی که دارای پیشنهاد کاری از طرف یک کارفرمای انگلیسی باشند می‌توانند برای گرفتن این ویزا اقدام کنند. نوعی از ویزای رده دو وجود دارد که به ویزای بین شرکتی ( intra-company transfer visa) معروف است و برای کارمندانی است که می‌خواهند به شعبه‌ای از شرکت خود در انگلستان منتقل شوند.

ویزاهای رده سه، ویزای کاری موقت است و برای کسانی است که به قصد کار کردن یا کار پیدا کردن به انگلستان سفر می‌کنند.

ویزاهای رده چهار، ویزای تحصیلی انگلستان هستند که به چند دسته مانند عمومی (general)، دوره دکترا (doctoral extension scheme)، کودکان (child) و ... تقسیم‌بندی می‌شود. ویزاهای رده چهار عمومی برای دانش‌آموزان بالای 16 سالی است که از طرف موسسه آموزشی پذیرش گرفته باشند و تسلط کافی در زبان انگلیسی داشته باشند. داشتن یک پشتیبان (فردی که مخارج تحصیل و هزینه هتل را تقبل کند) یا کسب کمک هزینه تحصیلی (بورسیه) از الزامات ویزاهای رده چهار است. بسیاری از موسسات آموزشی نمره خوبی از آزمون IELTS می‌خواهند. مدت این ویزاها معمولا 6 تا 18 ماهه هستند (به غیر از پزشکی و دندانپزشکی و دکترا که سه ساله است).

ویزاهای رده پنج ویزاهای کاری-تجاری هستند و انواع مختلف دارند: ویزای مخصوص انجام معاملات دولتی (Government Authorised Exchange)، ویزای کاری (Youth Mobility Scheme) که ویزایی دو ساله برای افراد 18 تا 30 ساله است، ویزای استعداد شغلی و ورزشی (Creative and sporting visa) و ...

این ویزا برای افرادی است که به هدف استفاده از تسهیلات و خدمات پزشکی و درمانی به انگلستان سفر می‌کنند.

این ویزا برای افرادی است که نامزد یا همسر انگلیسی دارند. به این افراد اجازه داده می‌شود به مدت حداکثر 90 روز به انگلستان بیایند.

این ویزا برای کسانی است که اعضای درجه یک و درجه دو انگلیسی دارند و می‌خواهند مجوز اقامت موقت یا دائم انگلستان را داشته باشند. برای مثال اگر کسی شهروند انگلیسی باشد می‌تواند فرزند یا فرزندخوانده‌ای را که تبعه انگلیسی ندارد، به انگلستان بیاورد.

انگلستان در دادن حق شهروندی بسیار سختگیر است. به طور کلی افراد بالای هجده سال بعد از 5 سال ماندن در انگلستان می‌توانند برای گرفتن ویزای شهروندی اقدام کنند (اگر همسر فرد شهروند بریتانیایی باشد این مدت زمان به 3 سال کاهش می‌یابد). سه دسته از افراد شانس بیشتری در گرفتن ویزای شهروندی دارند: افراد مشغول به کار یا سرمایه‌گذار، زوج‌ها و اعضای درجه یک خانواده یک شهروند انگلیسی و پناهنده‌ها.