Nadja : Hi Robbie, es tut mir ja so leid. Du weißt ja, ich möchte so gern mal nach Spanien in den Urlaub. Aber jedes Jahr muss ich mit Mama und Papa nach Sylt fahren, jedes Jahr! Hier ist es total doof. Und dieses Wetter! Regen und wieder Regen. Aber ich will schöne Ferien haben. Alle haben schöne Ferien, nur ich nicht!

سلام روبی، خیلی عذر می‌خواهم. تو که می‌دانی؛ من واقعا می‌خواهم یک‌بار در تعطیلات به اسپانیا بروم ولی هر سال باید با بابا و مامان به زیلت بیایم، هر سال! اینجا واقعا مسخره است و این آب‌وهوا! بارندگی و دوباره بارندگی ولی من می‌خواهم تعطیلاتی خوب داشته باشم. همه تعطیلاتی خوب دارند، بجز من!

Robbie : Aber hallo, jetzt mal langsam! Wer arbeitet und fängt am Morgen schon um halb acht an? Wer ist nach der Arbeit total müde? Wer? Das bin ich. Was soll ich denn sagen?

سلام ولی در ابتدا آهسته! چه کسی کار و فردا ساعت 8 شروع می‌کند؟ چه کسی بعد از کار کاملا خسته است؟ چه کسی؟ او من هستم. پس من باید چه چیزی بگویم؟

Nadja : Ja, ich weiß, es tut mir echt leid für dich, Robbie. Aber es ist so: Papa sagt, Ferien auf Sylt sind schön, aber ich finde es hier total langweilig. Deshalb sagt er, ich muss ja nicht mitfahren, ich kann auch zu Hause bleiben. Und er findet, ich darf nicht zum Campingwochenende mit euch am See mitkommen. ,Das ist ja dann auch langweilig', sagt er. ...

بله، من می‌دانم، واقعا برایت متاسف هستم روبی ولی اینطور است؛ بابا می‌گوید، تعطیلات در زیلت خوب است ولی به نظر من کاملا خسته‌کننده است بنابرین او می‌گوید، من نباید همراه بشوم؛ من می‌توانم در خانه بمانم و به نظر او من اجازه ندارم که با شما به کمپ آخر هفته در دریا بیایم. "پس آن هم خسته‌کننده است"، او می‌گوید ...