المنادى
منادا یک اسم منصوب است كه مورد خطاب و ندا قرار میگیرد. در این درس با منادا بهطور کامل آشنا میشوید.
منادا یک
اسلوب ندا در زبان عربی بدین شکل است: حرف ندا + منادا
به مثالهای زیر توجه کنید.
ای دانشآموز نرو!
ای عبدلله اینجا بنشین!
همانطور که مشاهده میکنید تِلْمِیذ و عبدلله که بعد از حروف ندا واقع شدهاند،
حروف ندا عبارتاند از: یَا، أَ، وا، ...
پرکاربردترین حروف ندا
درواقع منادا
منادای مضاف یک اسم
به مثالهای زیر توجه کنید.
يَا
ای دانشآموزان مدرسه بروید.
منادای مضاف و منصوب (اعراب اصلی)
يَا
ای معلمان مدرسه من با شماها صحبت میکنم.
منادای مضاف و منصوب (اعراب فرعی)
گاهی ضمیر یاء متکلم در منادای مضاف به ضمیر یاء متکلم
به مثال زیر توجه کنید.
پروردگارا مرا بیامرز.
کلمه رَبِّ منادای مضاف است و تقدیراً منصوب میباشد.
اگر منادا اسم علم باشد،
به مثال زیرتوجه کنید:
يَا
ای مریم.
در این جمله (مریم) منادای علم است و مبنی بر ضم و محلاً منصوب میباشد.
منادای نکره مقصوده اسمی است به
به مثال زیر توجه کنید:
يا
ای دانشآموز بنویس.
تِلْمِیذ در اینجا منادای نکره مقصوده است و مبنی بر ضم و محلاً منصوب میباشد.
اگر منظور متکلم، شخص یا شیء خاص و معینی
اگر منادا دارای
در این صورت
و اما کلمه ال داری که
به مثال زیر توجه کنید.
يا
ای دانشآموز.
أيُّ ← منادای نکره مقصوده مبنی بر ضم و محلاً منصوب/ ها ← حرف تنبیه/ الطَّالِب ← چون مشتق است، نقش آن صفت میباشد و به تبعیت از لفظ منادا، مرفوع است.
به منادای علم، منادای نکره مقصوده و منادای نکره غیر مقصوده، منادای مفرد میگویند.