tipos de adjetivos
صفات در زبان اسپانیایی انواع مختلفی دارند. برای آشنایی بیشتر با این دسته از کلمات این درس را کامل بخوانید.
صفات در زبان اسپانیایی کلماتی هستند که اسامی و ضمایر را توصیف میکنند. آنها توضیح میدهند که یک نفر یا یک چیز چگونه است و میتوانند درمورد کیفیت، روابط، کمیت، زمان و مکان به ما اطلاعات بدهند. در زبان اسپانیایی مانند زبان فارسی صفات عمدتاً بعد از اسم میآیند. نکته دیگر درمورد صفت در زبان اسپانیایی این است که صفات با اسم از نظر جنسیت و شمار تطابق میکند. در این مورد بیشتر توضیح خواهیم داد.
صفات در این زبان به سه گروه تقسیم میشوند.
صفات توصیفی صفاتی هستند که ویژگی خاصی را درمورد اسمی که با آن میآیند، توصیف میکنند. این صفات میتوانند فیزیکی باشند (مانند رنگ، اندازه و...) یا انتزاعی (مانند احساسات و...). این نوع صفات در زبان اسپانیایی میتوانند حالت تفضیلی و عالی داشته باشند.
persona
فردی شاد
صفات توصیفی خود به دو گروه صفات محدودکننده و غیرمحدودکننده تقسیم میشوند.
درمورد صفات محدودکننده باید بگوییم که این نوع صفات اسم خود را محدود میکنند و در واقع برای این همراه اسم میآیند تا کاملاً مشخص کنند که درمورد چه چیزی حرف میزنیم. اینگونه صفات با بیان یک ویژگی از یک اسم، آن اسم را در میان گروه خود برجسته میکنند. گاهی صفات محدودکننده میتوانند بعد از اسم بیایند، اما همیشه اینگونه نیست. مثلا:
Me encanta esa
من عاشق آن گل خوشبو هستم.
در اینجا صفت perfumado که یک صفت محدودکننده است، قبل از اسم آمده و جمله حالتی ادبی دارد.
به مثالهای زیر توجه کنید:
بستنی من بزرگ است.
صفت grande در این جمله یک صفت غیرمحدودکننده است زیرا اطلاعاتی کلی درمورد اسم میدهد.
صفات ارتباطی به آن دسته از صفات گفته میشود که نشان میدهند که اسمی که همراه آن آمدهاست، به دسته یا گروه خاصی ارتباط دارد. مثلاً وقتی که میگوییم "مطبوعات ملی"، نشان میدهیم که این مطبوعات به دسته خاصی ارتباط دارند. مهمترین نکته درمورد صفات ارتباطی این است که این صفات درجه ندارند. یعنی حالت تفضیلی یا عالی ندارند. مثلاً نمیتوانیم بگوییم مطبوعات ملیتر. برخی از صفات ارتباطی در زبان اسپانیایی مثل: musical, nacional, laboral, solar. این صفات در زبان اسپانیایی همیشه بعد از اسم میآیند.
گاهی ممکن است تشخیص میان صفات توصیفی و ارتباطی مشکل باشد و ممکن است یک صفت در یک متن صفت توصیفی باشد و در متنی دیگر صفت ارتباطی. بهترین راه برای تشخیص صفت ارتباطی این است که آنها حالت تفضیلی و عالی ندارند. یعنی نشانه "تر" و "ترین" نمیگیرند.
گروهی از صفات هستند که به تخصیصگرها معروف هستند. تخصیصگرها انواع مختلفی مانند اشارهای، ملکی، نامعین و... دارند. (توضیحات بیشتر در درس تخصیصگرها)