آلمان با داشتن تقریبا 80.500.000 نفر در سال 2017 نوزدهمین کشور پرجمعیت دنیاست. نسبت به سال 2015 این کشور با کاهش جمعیت رو به رو بوده است و نرخ رشد جمعیت -0.16% بوده است. 40% جمعیت آلمان در بازه سنی 25 تا 45 سال قرار دارند و 22% جمعیت را افراد مسن تشکیل می‌دهد. متوسط سن افراد در آلمان 47.1 سال است و جامعه‌ای نسبتا مسن به حساب می‌آید. از هر 1000 نفر 1.5 نفر جمعیت مهاجر هستند. این کشور حق شهروندی با تولد به ساکنین مهاجر خود نمی‌دهد. بالاترین میزان حضور اتباع خارجی در ایالت‌های هامبورگ، هسن، برلین و بادن-وورتمبرگ است. نرخ تولد و مرگ و میر به ازای هر 1000 نفر به ترتیب 8 و 11 نفر است. امید به زندگی در آلمان به طور متوسط 80.8 سال است. آلمان پرجمعیت‌ترین کشور قاره اروپا است. توزیع جمعیتی در این کشور تقریبا در همه ایالت‌ها برابر است، با این حساب که مناطق شهری جمعیت کمی بیشتری را در خود جای داده است. در بین مناطق شهری نیز بخش‌های غربی ایالت صنعتی نوردراین-وستفالن جمعیت بیشتری دارد.

اکثریت جمعیت آلمان از نژاد ژرمن‌ها هستند؛ باقی جمعیت همگی اقلیت‌هایی هستند که از طریق مهاجرت وارد این کشور شدند:

دین اصلی در آلمان مسیحیت کاتولیک است که 29% جمعیت را به خود اختصاص داده است. مذاهب در آلمان را می‌توان این‌گونه دسته‌بندی کرد:

زبان رسمی کشور آلمان، زبان آلمانی است. این زبان در هر ایالت لهجه‌های گوناگونی دارد که اصلی‌ترین آنها آلمانی معیار (بالا) (به آلمانی Hochdeutsch) و آلمانی سفلا (پایین) (Plattdüütsch) است. این تفاوت لهجه‌ها مربوط به قسمت‌های شمالی و جنوبی آلمان می‌شود. قسمت‌های شمالی به لهجه آلمانی پایین و بخش‌های جنوبی به لهجه آلمانی بالا صحبت می‌کنند. اصطلاح بالا و پایین بیشتر اشاره به موقعیت جغرافیایی این بخش‌ها دارد؛ بخش‌های جنوبی در ارتفاعات آلپ هستند و بالا محسوب می‌شوند و ایالت‌های شمالی در زمین‌های نسبتا پست‌تری واقع‌اند و پایین نامیده می‌شوند. علاوه بر آلمانی، سه زبان دیگر با لهجه‌های منطقه‌ای خود زبان‌های رسمی اقلیت شناخته می‌شوند: دانمارکی، فریزی، سوربی، رومانی.