معرفی اقتصاد و سیاست در فرانسه

معرفی اقتصاد و سیاست در فرانسه

Economy & Politics

اقتصاد و نظام سیاسی فرانسه

Economy & Politics of France

اقتصاد فرانسه

فرانسه ششمین اقتصاد جهان و دومین اقتصاد اروپا بعد از آلمان است. صنعت مواد شیمیایی و دارویی صنعت اصلی فرانسه است که به رشد اقتصادی این کشور بیش‌ترین کمک را می‌کند. دیگر صنعت مهم فرانسه صنعت گردشگری است که هر سالانه در میزان بازدیدکننده جزو سه کشور اول اروپا محسوب می‌شود. دانشگاه و موسسه تحقیقاتی «سوفیا آنتیپولیس» یکی از قطب‌های علمی جهان و کمک‌کننده به رشد اقتصادی فرانسه است. تاکستان‌ها و باغ‌های مرکبات و زیتون در فرانسه بسیار رونق دارد و از صادرات اصلی این کشور محسوب می‌شوند. عطر فرانسه نیز به سرتاسر جهان صادر شده و به اقتصاد کمک چشم‌گیری می‌کند. در جنوب فرانسه دامپروری و کشاورزی رونق دارد و پنیر معروف فرانسه در این بخش‌ها تولید می‌شود. در شمال شرق فرانسه معادن آهن و کارخانه‌های فولادسازی قرار دارند. وجود رودخانه‌های فراوان فرانسه را به یکی از شاهراه‌های آبی اروپا تبدیل کرده است.

آمار اقتصادی

سال میلادی سال مالی
2.48 تریلیون دلار (2016) تولید ناخالص داخلی
1.5% (2017) رشد تولید ناخالص داخلی
38.272$ (2017) سرانه تولید ناخالص
کشاورزی: 1.9% صنعت: 18.3% خدمات: 79.8% تولید ناخالص داخلی هر بخش
0.7% (2017) تورم
7.7% (2015) جمعیت زیر خط فقر
30.1 (2015) شاخص جینی
30 میلیون نفر (2017) نیروی کار
10% (2017) نرخ بیکاری
2.913 یورو، ماهانه (2015) میانگین حقوق ناخالص
27 هزار یورو، سالانه (2015) میانگین حقوق خالص
سی و چهارم کشور در دنیا (2017) رتبه فرانسه در شاخص آسانی و انجام کسب و کار
567.5$ میلیارد دلار (2016) صادرات
658.9$ میلیارد دلار واردات
1.1$ تریلیون سهم سرمایه‌گذاری خارجی
5.633 تریلیون دلار قرض ناخالص خارجی
89.9% (2017) بدهی‌های عمومی

حکومت فرانسه

حکومت فرانسه طبق قانون اساسی این کشور در دوره پنجم جمهوری، از نوع متمرکز نیمه‌ریاستی است. طبق قانون اساسی این کشور موظف به تفکیک قوا و حمایت از حقوق بشر است. حکومت فرانسه از سه دستگاه تشکیل شده است: دستگاه اجرایی، دستگاه قانون‌گذاری و دستگاه قضایی.

دستگاه اجرایی

رئیس جمهور

رئیس دستگاه اجرایی رئیس جمهور و دولت است. دولت شامل نخست وزیر و وزرایش است. رئیس جمهور باید اکثریت آرای مستقیم مردم را در دور اول یا دور دوم انتخابات کسب کند. رئیس جمهور، نخست وزیر را تعیین می‌کند و نخست وزیر مسئولیت اداره پارلمان را به عهده می‌گیرد. رئیس جمهور نمی‌تواند نخست وزیر را عزل کند، گرچه اگر از یک حزب سیاسی باشند، رئیس جمهور می‌تواند نخست وزیر را وادار به استعفا کند (همه نخست وزیرها قبل از شروع به کار نامه استعفای بدون تاریخ می‌نویسند و به رئیس جمهور وقت می‌دهند). وزرا را نیز رئیس جمهور تعیین می‌کند. زمانی که حزب سیاسی رئیس جمهور حزب اکثریت پارلمان نیز باشد، رئیس جمهور قدرت اصلی کشور را در دست می‌گیرد و سیاست‌های خود را پیش می‌برد، اما اگر حزب مخالف او در پارلمان اکثریت باشد قدرت رئیس جمهور بسیار محدود می‌شود و مجبور می‌شود نخست وزیر و وزرا را از حزب اکثریت پارلمان یعنی حزب مخالف خود انتخاب کند. دوره‌های ریاست جمهوری در این کشور پنج ساله است و رئیس جمهور حال حاضر امانوئل مکرون است که از 14 مه 2017 بعد از فرانسوا اولاند انتخاب شده است.

دولت

نخست وزیر رئیس اداره دولت است. دولت از وزرای ارشد (Senior Ministers) و وزرای تازه کار (Junior Ministers) تشکیل می‌شود. بخش‌های خدمات کشوری، ادارات دولتی و ارتش زیر نظر دولت اداره می‌شوند. دولت باید پاسخگوی پارلمان باشد و پارلمان قدرت دارد هر کدام از اعضای دولت را برکنار کند. به همین منظور در عمل، اعضای دولت و نخست وزیر همیشه از همان حزبی خواهند بود که اکثریت کرسی‌های مجلس را دارند. وزرا بدون تایید پارلمان نمی‌توانند قانونی تصویب کنند اما نخست وزیر تحت شرایطی این قدرت را دارد. وزرا گرچه می‌توانند لوایحی به پارلمان پیشنهاد کنند و چون از یک حزب هستند این لوایح احتمال زیاد تصویب می‌شوند. دولت هر هفته جلساتی با مدیریت رئیس جمهور در کاخ الیزه برگزار می‌کند. بعد از انتخاب امانوئل مکرون به عنوان رئیس جمهور، او در 15 مه 2017 ادموند فیلیپ را به عنوان نخست وزیر انتخاب کرد.

دستگاه قانون‌گذاری

پارلمان

پارلمان فرانسه از دو مجلس تشکیل شده است: مجمع ملی (National Assembly) و مجلس سنا (Senate). پارلمان وظیفه تعیین بودجه و تصویب قانون، کنترل فعالیت‌های دولت، سوال پرسیدن و به بحث گذاشتن اعمال وزرای دولت در صحن مجلس و ... دارد. قوانین مطرح شده قبل از تصویب باید به تایید شورای قانون اساسی فرانسه برسد و پس از آن تصویب می‌شود. رئیس جمهور، رئیس مجمع عمومی و رئیس مجلس سنا اعضای شورای قانون اساسی را تعیین می‌کنند. رئیس جمهورهای سابق فرانسه نیز همگی عضو شورای قانون اساسی هستند. مجمع ملی در کاخ بوربن و سنا در کاخ دولوکزامبورگ تشکیل می‌شود. نشست‌های هر مجلس جداگانه انجام می‌شود، ولی گاه این دو مجلس گردهمایی‌ها را در قالب کنگره فرانسه در کاخ ورسای به منظور بازنگری در قانون اساسی فرانسه به انجام می‌رسانند.

مجمع ملی

بدنه اصلی قانون‌گذاری فرانسه مجمع ملی است. این مجلس 577 نماینده (deputy به معنای قائم مقام) دارد که به صورت مستقیم در دوره‌های پنج ساله توسط مردم انتخاب می‌شوند. رئیس مجمع ملی فرانسه از حزب اکثریت مجمع انتخاب می‌شود. در فرانسه معمولاً حزب حامی رئیس‌جمهور اکثریت کرسی‌های مجلس را در انتخابات مجمع ملی که معمولاً دو ماه پس از انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود به‌دست می‌آورد. این مجمع قدرت انحلال دولت را دارد. وقتی حزب سیاسی رئیس جمهور با حزب سیاسی مجمع عمومی در تضاد باشد موقعیتی به نام همزیستی (cohabitation) به وجود می‌آید که در آن دولت و رئیس جمهور جداگانه اداره می‌شوند.

مجلس سنا

سناتورها در دوره‌هایی شش ساله به صورت غیرمستقیم توسط رای گروه گزینندگان (electoral collage) در 145000 حوزه انتخاباتی رسمی انتخاب می‌شوند. نیمی از سناتورها هر سه سال یکبار از نو انتخاب می‌شوند. تا سال 2014 تعداد 321 سناتور در مجلس سنا بودند که هر نه سال انتخاب می‌شدند. از 2004 به بعد تعداد سناتورها به 348 نفر رسید که هم شامل نمایندگانی از خاک فرانسه، هم کشورهای فرادریایی تحت حکومت فرانسه می‌شد. مجلس سنا نسبت به مجمع ملی از اهمیت کمتری برخوردار است. مذاکرات و گفتگوهای بین سناتورها در مجلس سنا کمتر دچار تنش می‌شوند و پوشش رسانه‌ای کمتری بر آن حاکم است.

انتخابات

در فرانسه مردم سالاری نیابتی برقرار است. مقامات رسمی و نمایندگان دستگاه‌های قانون‌گذاری و اجرایی یا به صورت مستقیم یا به صورت غیر مستقیم توسط مردم انتخاب می‌شوند. برای تصویب برخی قوانین در قانون اساسی نیز از همه‌پرسی استفاده می‌شود. از انتخابات اصلی فرانسه می‌توان موارد زیر را نام برد:

  • رئیس جمهور به طور مستقیم هر پنج سال یکبار انتخاب می‌شود،
  • مجمع ملی پارلمان که 577 عضو دارد و هر پنج سال به طور مستقیم به صورت تکنفری توسط مردم انتخاب می‌شوند،
  • سناتورهای مجلس سنا که 348 نفر هستند و هر شش سال توسط مجمع گزینندگان (گروهی از مقامات مسئول از 96 بخش در خاک فرانسه که 8 نفر آنها از نواحی فرادریایی و 12 نفر اعضای مجمع فرانسوی‌های مقیم خارج هستند) به صورت غیرمستقیم انتخاب می‌شوند.

علاوه بر این انتخابات، شهروندان فرانسوی دولت‌های ایالتی را نیز انتخاب می‌کنند. انتخابات در فرانسه اجباری نیست. همیشه انتخابات روز یکشنبه برگزار می‌شود و از جمعه شب تبلیغات کاندیدها ممنوع می‌شود. هر شهروند 18 سال به بالای فرانسوی می‌تواند در انتخابات نام نویسی کرده و شرکت کند. نام نویسی رای‌دهندگان به صورت اتوماتیک انجام می‌شود. هر شهروند می‌تواند در یک حوزه انتخاباتی نام نویسی کند، این حوزه می‌تواند در منطقه محل زندگی‌اش باشد یا در منطقه‌ای که 5 سال مکرر در آنجا مالیات پرداخت کرده باشند. مجرمین بسته به جرمشان تا مدتی از حقوق شهروندی (مثلا رای دادن) منع می‌شوند.
بعد از نام نویسی و در روز انتخابات، افراد واجدالشرایط با کارت شناسایی به حوزه‎های انتخاباتی می‌روند و در باجه‌های تک نفره و به صورت پنهانی رای خود را نوشته و در پاکت قرار می‌دهند و در صندوق‌های رای می‌اندازند.
در انتخابات‌هایی که تنها یک جایگاه و یک برنده دارد (مانند انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات نمایندگان مجمع ملی) انتخابات به صورت دومرحله ای برگزار می‌شود. برای انتخابات پارلمان اروپا و برخی انتخابات محلی و ایالتی، نظام رای‌گیری نمایندگی تناسبی جریان دارد، یعنی هر حزبی که تعداد آرای بیشتری را به دست آورد در پارلمان صاحب کرسی می‌شود.
فرانسه به طور کلی نظام دو حزبی معمول در بسیاری از کشورها را ندارد. البته سیاست فرانسه در سال‌های اخیر دارد به سمت دوقطبی بودن پیش می‌رود.

احزاب فرانسه

فرانسه نظامی چند حزبی دارد و سه حزب اصلی در مجلس صاحب کرسی هستند. علاوه بر سه حزب اصلی، احزاب دیگری نیز وجود دارند که در این کشور فعالیت دارند.

  • حزب لارپوبلیک آن مارش! (به معنای حزب پیشرو، به پیش به فرانسوی: !La République En Marche) به اختصار REM نامیده می‌شود. این حزب با شعار «ائتلاف برای بازسازی سیاست» یک حزب با گرایش سوسیال لیبرال است. رئیس جمهور وقت فرانسه، امانوئل مکرون عضو این حزب است.
  • حزب جمهوری خواهان (Les Républicains) یا به اختصار LR حزب راست میانه در فرانسه است. گرایشات این حزب محافظه‌کاری و رواج مردم سالاری مسیحی است.
  • حزب اتحاد برای جنبش مردمی یا به اختصار (UMP (Union pour un mouvement populaire از احزاب اصلی راست میانه در فرانسه بود. رهبر آن ژاک شیراک بود. این حزب در سال 2015 با حزب جمهوری‌خواهان ادغام شد.
  • حزب سوسیالیست (Parti socialiste) به اختصار PS حزب سوسیال دموکرات فرانسه است. این حزب تابع نظریه اقتصاد بازار آزاد است. این حزب با گرایش چپ میانه است.
  • حزب جبهه ملی (front National) یک حزب سیاسی محافظه‌کار و ملی‌گرا با گرایشات راست است. از سیاست‌های این حزب می‌توان از مخالفت با مهاجرت، قدرت بی چون و چرای قانون و حمایت‌گرایی اقتصادی نام برد.
  • حزب اروپ اکولوژی-سبزها (Europe Écologie – Les Verts) یک حزب با گرایشات چپ میانه است. هدف اصلی این حزب حفظ محیط زیست و اکولوژی و ناحیه‌گرایی و فدرالیسم اروپایی است.
بخش قبل
معرفی اقتصاد و سیاست در فرانسه
بخش بعد
نرم افزار زبان بیاموز

مکالمه، داستان، واژه آموزی و گرامر در زبان بیاموز

هرچیزی که برای یادگیری انگلیسی لازم داری در نرم افزار بیاموز پیدا میکنی!
  • جعبه لایتنر، انواع فلشکارت و آزمون
  • مکالمه، داستان و آموزش شنیداری
  • گرامر و لغت دانی
  • دیکشنری رایگان آفلاین
همین الان دانلود کن  
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان