صفت اشاره در زبان ترکی استانبولی
İşaret sıfatları
در این درس به معرفی صفات اشاره (İşaret sıfatları) در زبان ترکی استانبولی و بررسی خصوصیات گرامری این صفات می‌پردازیم.
صفت اشاره
İşaret sıfatlarıصفت اشاره صفت‌هایی هستند که در جواب سوال "کدام" می‌آید. صفت‌های اشاره در ترکی استانبولی هم برای جا و مکان و هم برای انسان و اشیا به کار می‌روند.
صفت‌های زیر برای اشاره به اشیا، حیوان و انسان می‌باشند.
| معنی | صفت اشاره |
|---|---|
| این | Bu |
| آن | Şu |
| آن، او | O |
صفت‌های زیر برای اشاره به جا و مکان به کار می‌روند. Orası از şurası دورتر است.
| معنی | صفت اشاره |
|---|---|
| اینجا | Burası |
| آنجا | Şurası |
| آنجا | Orası |
صفت‌های زیر اسم اشاره با حرف اضافه‌ی "در" هستند.
| معنی | صفت اشاره |
|---|---|
| در اینجا | Burada |
| در آنجا | Şurada |
| در آنجا | Orada |
صفت‌های زیر اسم اشاره با حرف اضافه‌ی "به" هستند. oraya از şuraya دورتر است.
| معنی | صفت اشاره |
|---|---|
| به اینجا | Buraya |
| به آنجا | Şuraya |
| به آنجا | Oraya |
صفت‌های زیر اسم اشاره با حرف اضافه‌ی "از" هستند. Oradan از şuradan دورتر است.
| معنی | صفت اشاره |
|---|---|
| از اینجا | Buradan |
| از آنجا | Şuradan |
| از آنجا | Oradan |
نکته
تفاوت اصلی ضمیر bu و şu بر اساس معین و غیر معین بودن موضوع مورد اشاره است.ضمیر bu حالتی معین و ضمیر şu حالتی غیرمعین دارد. چیزی که با şu به آن اشاره می‌شود برای گوینده نامعلوم و ناشناخته است و تا آن زمان درباره‌اش صحبت نشده یا اشاره نشده است. برای مثال، در جمله‌ی " ?Şu çocuk kim این بچه کیست؟ " گوینده شناختی به بچه ندارد و می‌خواهد اطلاعاتی درباره آن کسب کند. کسی که در جواب می‌گوید "Bu çocuk Murat این بچه، مراد است" آن بچه را می‌شناسد و با صفت اشاره‌ی bu اشاره می‌کند. همچنین şu در جملاتی که با احساس ترحم، بی‌تفاوتی، بی‌علاقگی و یا تحقیر همراه باشد به کار می‌رود.
توجه
برای جمع بستن ضمیرهای bu , şu, o حرف "n" را قبل از پسوندهای جمع می‌نویسیم سپس پسوند جمع را می‌آوریم.
bunlar این‌ها
Şunlar آن‌ها
Onlar آن‌ها
