مضاف اليه
اگر بخواهیم اسمی را مشخص کنیم و کمی اطلاعات بیشتر راجعبه آن بدهیم و آن را واضحتر سازیم از مضاف الیه استفاده میکنیم. در این درس به مبحث مضاف الیه پرداختیم.
اگر بخواهیم اسمی را مشخص کنیم؛ و کمی اطلاعات بیشتر راجعبه آن بدهیم و واضحتر سازیم از
اعراب مضاف الیه
به مثالهای زیر توجه کنید:
برای مثال در زبان فارسی به عبارت (درِ کلاس) یک ترکیب اضافی گویند. کلاس به در اضافه شده و گویی آن را واضحتر کرده است. اما در زبان عربی:
در مثال (بَابُ المَدْرَسَة)، بَاب مضاف و المَدْرَسَة مضاف الیه میباشد. و اعراب مضاف الیه یعنی (مَدْرَسَة) مجرور میباشد.
دقت داشته باشید که مضاف هرگز
یعنی در مثال ذکر شده هرگز باب که مضاف است نمیتواند ال بگیرد و یا تنوین نمیتواند بگیرد.
در اضافه اگر مضاف اسم مثنی و یا جمع مذکر سالم باشد در هنگام اضافه شدن نون نمیگیرد، بدین معنا که
مُعَلِّمُ
معلمان مدرسه
(مُعَلِّمُو المَدْرَسَة) در اصل (مُعَلِّمُون المَدْرَسَة) بوده که در هنگام اضافه شدن نون از اخر کلمه معلمون حذف شدهاست.
اعراب مضاف الیه مجرور است. لذا اگر کلمه معرب باشد، اصلی یا فرعی و یا تقدیری خواهد بود و اگر مبنی باشد، محلی است.
در ترجمه مضاف الیه به فارسی معادل آن را مینویسیم.
(کتابه) در اینجا کتاب مضاف و ه مضاف الیه میباشد و ترجمه آن بدین صورت است: کتاب او، کتابش.
کُل از اسامی دائم الاضافه است که گاهی اوقات مضاف الیه آن محذوف است و در تقدیر است.
كُل
هر یک از مردان
كُل
هر دانشآموزی به مدرسه میرود.
قَرَأْنَا كُل
همه درس را خواندیم.
كُلُّ
همهاش خیر است.
هرگاه اسمی هم مضاف الیه و هم صفت داشته باشد، در فارسی اوّل صفت سپس مضاف الیه میآید ولی در عربی ابتدا مضاف الیه سپس صفت میآید.
هُوَ صَديقُـ
او
در این مثال، ك (مضاف الیه) و الذَکِي (صفت) میباشد.
دقت داشته باشید اگر در ترجمه مضاف و مضاف الیه (تر) اضافه کنیم، معنا نمیدهد؛ یعنی مضاف الیه ویژگی و صفتی از کلمه را شرح
بَابُ
در مدرسه
اگر به ترجمه این ترکیب اضافی تر اضافه کنیم اصلاً معنا نمیدهد و مدرسه ویژگی در نیست. و این یک ترکیب اضافی است.